Ks. Roman Sitko urodził się 30 marca 1880 roku w Czarnej k. Sędziszowa Młp. W 1900 roku, idąc za głosem powołania, wstąpił do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po przyjęciu święceń kapłańskich pełnił funkcję kapelana biskupa, notariusza i kanclerza kurii oraz katechety w gimnazjum. W latach 1936–1942 był rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. W czasie II wojny światowej, nie zważając na zakazy władz okupacyjnych i niebezpieczeństwo śmierci, potajemnie prowadził formację alumnów, za co został aresztowany przez gestapo i skazany na pół roku więzienia. Następnie deportowano go do obozu w Oświęcimiu, umieszczono w bloku nr 25, gdzie otrzymał numer 61908. Był prześladowany, głodzony i bity, a swe cierpienia ofiarował za Kościół święty, ojczyznę i seminarium duchowne. Został zamordowany w Oświęcimiu 12 października 1942 roku, natomiast 13 czerwca 1999 roku, w Warszawie Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.