Ostatecznie Paweł dociera do Jerozolimy i pierwsze kroki kieruje do przełożonego tamtejszej wspólnoty - Apostoła Jakuba.

Może warto sprecyzować, że chodzi tutaj o Jakuba Młodszego zwanego też Sprawiedliwym. Jakub Starszy, apostoł należący do grona Dwunastu i brat Jana Apostoła, wcześniejszy biskup Jerozolimy, już nie żył, ścięty przez Heroda Agryppę I w 42 r. po Chr. Gdy zaś Paweł dociera do Jerozolimy jest rok 56. Łukasz pisze więc, że Paweł z towarzyszami przybywają do wspólnoty i są przyjęci z radością (por. Dz 21,17). Spotkanie ze starszymi jerozolimskiej wspólnoty uwypukla jednak pewne napięcia. Tak o tym czytamy: "Następnego dnia Paweł poszedł razem z nami do Jakuba. Zebrali się też wszyscy starsi. Powitawszy ich, zaczął szczegółowo opowiadać, czego Bóg dokonał wśród pogan przez jego posługę. Słysząc to, wielbili Boga, ale powiedzieli mu: «Widzisz, bracie, ile tysięcy Żydów uwierzyło, a wszyscy trzymają się gorliwie Prawa. O tobie jednak słyszeli, że wszystkich Żydów, mieszkających wśród pogan, nauczasz odstępstwa od Mojżesza, mówisz, że nie mają obrzezywać swych synów ani zachowywać zwyczajów" (Dz 21,18-21).

Wraca więc stary spór dotyczący stosunku do starotestamentalnego Prawa?

Sytuacja była skomplikowana. Gdy odbył się tak zwany Sobór Jerozolimski kwestia ta została uregulowana. Zwyciężyła wolność od Prawa, ale chrześcijan pochodzących z pogan proszono, aby w kontaktach z braćmi pochodzenia żydowskiego zachowywali pewne elementy Prawa szanując żydowską wrażliwość. Oznaczało to, że chrześcijanie pochodzenia żydowskiego przestrzegali ciągle przepisów Prawa. Paweł  jednak w całym środowisku żydowskim, również wśród nie-chrześcijan był znany z tego, że głosił radykalną wolność od przepisów żydowskiego prawa. Łukasz relacjonuje, że gdy Paweł przybył do tej wspólnoty, to jej członkowie chwalą się Apostołowi, że wielu Żydów uwierzyło w Jezusa, ale chlubią się również tym, iż gorliwie przestrzegają oni Prawa. Pawłowi natomiast mówią, że w wyniku swojej pracy apostolskiej pośród Żydów w diasporze, jest znany z tego, że "naucza odstępstwa od Mojżesza i mówi, żeby nie obrzezywać synów" (Dz 21,21). Dlatego też polecają, żeby Paweł poddał się rytualnemu oczyszczeniu, aby mógł jak każdy Żyd uczestniczyć kulcie w Świątyni Jerozolimskiej. Byłoby to znakiem dla Żydów, że Paweł nie jest osobą, która pogardza starotestamentalnym Prawem.