W jaki sposób Jezus „wypełniaˮ Prawo i Proroków?

Obok negatywnego stwierdzenia, że Jezus nie przyszedł, aby „usunąćˮ czyli „znieśćˮ Prawo i Proroków, pojawia się druga − pozytywna − konstatacja: Jezus przyszedł, aby je „wypełnićˮ. Użyty w tekście greckim czasownik pleroo wskazuje w pierwszej kolejności na „urzeczywistnienieˮ czyli „wprowadzenie w życieˮ, ale również „dopełnienieˮ w sensie „doprowadzenia do końcaˮ[1]. Jezus sugeruje najpierw, że w żadnej mierze nie zamierza podważać autorytetu Prawa i Proroków, ale swoim nauczaniem chce „wypełnićˮ Pisma, czyli „wprowadzić w życieˮ przesłanie Starego Testamentu, ale także „udoskonalićˮ je i „doprowadzić je do końcaˮ. Starotestamentalne Prawo dla swojej pełni potrzebuje akceptacji ze strony Chrystusa[2]. I Jezus w pełni potwierdza je swoim autorytetem.