Jezus Barankiem Bożym

Tak Go nazywamy w czasie każdej Mszy Świętej. To określenie pochodzi od Jana Chrzciciela, który znajdował się nad Jordanem. Gdy zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa, powiedział: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (J 1,29). Dlaczego tak Go nazwał?

Należy przypomnieć, że czwarty Ewangelista umie posługiwać się słowami o wielorakim znaczeniu. Najpierw trzeba zwrócić uwagę na to, że baranek uchodził zawsze za zwierzę pełne łagodności. W ten sposób Jan Chrzciciel chciał uświadomić jedną z głównych cech Jezusa, a mianowicie Jego łagodność.

Ale Poprzednik Chrystusa nawiązał także do pewnych zwyczajów związanych z kultem religijnym Starego Testamentu. Baranki składane rano i wieczorem w świątyni jerozolimskiej (Wj 29,38-42). Składano je, gdyż wierzono, iż w ten sposób można przebłagać Boga, którego się obraziło. Jan Chrzciciel przypomina, że niepotrzebne są już dotychczasowe ofiary, gdyż Chrystus jest nową, doskonałą ofiarą. Dzięki Niemu nastąpiło pojednanie ludzkości z Bogiem.