Chrzest „w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,16-20)

Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata»” (Mt 28,16-20).

Przedstawione przez św. Mateusza zjawienie Jezusa należy do tzw. chrystofanii o charakterze oficjalnym. Uczniowie spotykają się z Mistrzem na górze. Nie udało się jednak zidentyfikować tego miejsca. Należy jednak pamiętać, że góra ma tutaj nie tylko znaczenie geograficzne. Jest to miejsce szczególnych objawień. Św. Mateusz, wspominając górę, chce połączyć tę scenę końcową z wydarzeniem inaugurującym publiczne wystąpienie Jezusa, czyli z Kazaniem na Górze (Mt 5,1). Na górze Jezus ogłosił prawo Królestwa i na górze otwiera przed uczniami perspektywę uniwersalistyczną. Jest także bardzo prawdopodobne, że Ewangelista chce wskazać na paralelizm ze sceną kuszenia. Szatan roztoczył wtedy przed oczyma Jezusa przepych potęg ziemskich i ofiarował Mu to wszystko w zamian za pokłon (Mt 4,8-9). Obecnie Jezus staje przed uczniami w całej potędze i majestacie. Zwycięstwo nad szatanem zostaje ukoronowane panowaniem bez granic, nie tylko na ziemi, ale także w niebie.