Otrzymany przez uczniów Chrystusa Duch Święty wpływa na ich życie. Duch Święty jest darem od Boga, ale został dany chrześcijanom w określonym celu.

Paweł wskazuje, iż Duch Święty został dany uczniom Chrystusa aby dopełnić zbawczy plan Boży wobec człowieka. Bóg zamierzył bowiem, by ludzie się „stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi.” (Rz 8,29). Dar ten nie jest jednorazowy, chwilowy. Duch Święty w sposób stały przebywa w człowieku ochrzczonym przeobrażając go. Stąd też w Liście do Galatów Apostoł Paweł wyjaśniając Galatom nurtujące ich problemy i zagadnienia, może napisać, iż wszyscy, którzy zostali wyswobodzeniu przez Chrystusa, teraz z pomocą Ducha oczekują „nadziei usprawiedliwienia z wiary” (Ga 5,5). Chrześcijanie są ludźmi, którzy pozostają nieustannie „pod działaniem Ducha” (Ga 6,1).

Działanie Ducha Świętego w uczniach dokonuje się na różnych płaszczyznach, w różnych formach. Można wskazać teksty Apostoła Pawła, w których Duch Święty jawi się jako twórcza i przeobrażająca siła, jako Ten, który wywołuje określone skutki w duszy chrześcijanina.

Paweł uczy, iż chrześcijanie zostali obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni „w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego” (1Kor 6,11). A zatem adresaci listu, jak również wszyscy uznający Boże działanie zostali uświęceni Duchem Świętym, zostali uświęceni „przy pomocy”, „poprzez Ducha Świętego”. O uświęcającej mocy Ducha Paweł pisze w Liście do Tesaloniczan, dziękując za adresatów, którzy są umiłowani przez Pana i wybrani do zbawienia „jako pierwociny przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę” (2Tes 2,13).