Ewangelię na krańce świata zanosi chyba najważniejszy bohater Dz czyli Paweł Apostoł.

To Paweł stał się głównym narzędziem w ewangelizacji pogan, ale zanim w Dz rozpocznie się opowieść o jego pracy apostolskiej pojawia się bardzo ważny epizod z Piotrem apostołem. Zanim Ewangelia ruszy na dobre do pogan, św. Łukasz, szczególnie wobec swoich żydowskich czytelników, usprawiedliwia tę misję doktrynalnie, teoretycznie. Wielu bowiem chrześcijan pochodzenia żydowskiego nie było przekonanych, że Ewangelię należy głosić poganom. Właśnie prawdziwy przełom w ewangelizacji nie-Żydów dokonuje się na płaszczyźnie doktrynalnej za pośrednictwem Piotra. Jest przecież nieprawdopodobne, aby Piotr zapomniał o nakazie misyjnym Pana (Łk 24,47; Dz 1,8). I wiemy z pierwszych rozdziałów Dz, że był go świadom już wcześniej (por. Dz 2,39; 3,25-26). Misja do pogan nie jest faktycznie dla niego niczym nowym. Mając jednak wizję w domu Korneliusza w Cezarei, o której czytamy w 10 rozdziale Dz, Piotr uczy się jednak czegoś nowego, tzn. tego, że nie można żadnego człowieka uważać za „skażonego lub nieczystego” (10,28), jak również, że Bóg nie ma względu na osoby, ale „w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie” (10,34-35). Na terenach Judei, Galilei i Samarii mieszkali poganie. Apostołowie nie podjęli prawdopodobnie misji wśród nich, gdyż przeszkodą była nieczystość pogan, która zabraniała Żydom kontaktowania się z nimi. Nawet jeżeli Piotr nie nawraca pierwszego poganina, epizod z Korneliuszem jest momentem przełomowym misji, a kon­sekwencje epizodu z Korneliuszem uwidocznią się w następnych rozdziałach.

Tak więc z punktu widzenia narracji księgi wszystko jest gotowe, aby na scenę wkroczył Paweł Apostoł niosący Dobrą Nowinę na krańce ziemi.

I tutaj moglibyśmy po prostu opowiadać lwią część księgi Dz, a szczególnie rozdziały od 11 do 21, bo one nie mówią o niczym innym jak o misji ewangelizacyjnej. O tym jak to Jezusowe zadanie „bycia świadkami”, postawione przed uczniami jest wprowadzane w życie. Trzy podróże misyjne Pawła wyznaczają rytm drogi słowa Bożego przez świat. Natomiast całą narracją o podróżach misyjnych Pawła rządzą dwa tematy. Pierwszy to przepowiadanie Dobrej Nowiny Żydom i Grekom. Drugi to przyjęcie przez nich wiary.