Wpierwszym rzędzie będą to święci i błogosławieni pochodzący z naszej diecezji. Ich pojawienie się było związane z ponadtysiącletnią historią chrześcijaństwa na terenach obecnej diecezji tarnowskiej. Trzeba zacząć od Tropia, gdzie znajduje się najstarszy kościół, fundowany przez Kazimierza Odnowiciela około 1045 roku. Tu przebywał pierwszy polski święty – Andrzej Świerad.

Światło z południa

Maurus, autor „Żywota św. Świerada”, zanotował, że przybył on do Nitry „de terra Poloniensium”. – To ciekawe określenie nie oznaczało w XI wieku „z Polski”, lecz z kraju świeżo zdobytego przez Polan Wielkopolskich. Skąd Świerad się tu wziął? Istnieje tradycja rodu Gierałtów (zamieszkujących wtedy Lusławice k. Zakliczyna, a także Tropsztyn), że Świerad pochodził z ich rodziny. Czy byli chrześcijanami? Świerad, jako asceta, pustelnik, nie mógł być neofitą, lecz musiał wywodzić się ze środowiska ugruntowanego w wierze chrześcijańskiej. Skąd wiara mogła być szerzona? Na pewno nie z Krakowa, bo Kraków miał biskupa dopiero w 1000 roku, a Świerad urodził się wcześniej i musiał być już uformowany jako chrześcijanin. Ani nie z Czech.