Dziś w mieście nie ma już Żydów. Ostatni z nich, Samuel Roth, zmarł w 1995 roku. Pierwsi Żydzi osiedlili się tu w pierwszej połowie XVII wieku. Po 1765 roku mieszkało ich tu ponad 820 i liczba stale rosła. Jak podają archiwalia, zajmowali się głównie handlem, rzemiosłem, produkcją wódki i piwa, wyrobem miodów oraz prowadzeniem karczmy. Z czasem należeli do najbogatszych mieszkańców. Mieli swoje szkoły, bibliotekę, drukarnie i księgarnie. Działali w Radzie Miejskiej, prowadzili też klub sportowy. Przed II wojną światową żyło ich tu 2,5 tys., a w całym powiecie 7 tysięcy. 


Życie za życie


– Przez lata spotykały się tu i wzajemnie przenikały dwie kultury: chrześcijaństwo i judaizm. Do lat 30. ub. wieku między mieszkańcami panowała harmonia; dopiero potem zaczęły się nastroje antysemickie. Podejrzewano Żydów o popieranie komunizmu i relacje zaczęły się psuć – opowiada Anna Witowska z Referatu Promocji Kultury i Informatyzacji Urzędu Miejskiego w Dąbrowie Tarnowskiej.