Akt wdzięczności i zawierzenia na zakończenie peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego w diecezji tarnowskiej odczytany przed obrazem Jezusa Miłosiernego przez bp. A. Jeża.

„Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu…”

Doszedłszy do końca tej drogi, którą Kościół tarnowski przez prawie dwa lata kroczył za Jezusem Miłosiernym będącym „obrazem Boga niewidzialnego”(Kol 1,15) i równocześnie widzialnym obrazem Jego nieskończonego miłosierdzia dla nas, pragniemy teraz wyśpiewać dziękczynne Te Deum za ten ogrom łask, które stały się naszym udziałem w tym błogosławionym czasie Twojego nawiedzenia. Czynimy to dzisiaj w Tarnowie – sercu Diecezji, na tym miejscu, gdzie dokładnie 28 lat temu stanęły stopy „Zwiastuna Dobrej Nowiny” – świętego Jana Pawła II. Czynimy to w duchowej łączności i jedności z obecnym Ojcem świętym - Franciszkiem, ze zgromadzonymi tu biskupami, kapłanami, diakonami, siostrami i braćmi zakonnymi oraz całym ludem Bożym naszej diecezji. Czynimy to w duchu wielkiej wdzięczności i równocześnie odpowiedzialności za to święte dziedzictwo, któremu na imię diecezja tarnowska.

„Tobie powierzamy dziś losy świata i każdego człowieka…”

Rozpoczynając 14 września 2013 roku w Starym Sączu święte dzieło peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego byliśmy świadomi wielu trudnych i niepokojących zjawisk dotykających nasz naród i cały świat. Dlatego, od samego początku, wołaliśmy o miłosierdzie „dla nas i całego świata” ufając, że zostaniemy wysłuchani. Zawierzaliśmy Twojemu, Boże, miłosierdziu wszystkie pokolenia tworzące lud Boży diecezji tarnowskiej, która od ponad dwóch stuleci z pokolenia na pokolenie przekazuje wiarę, miłość i przywiązanie do chrześcijańskiej tradycji tej ziemi, nazwanej przez świętego Jana Pawła II „ziemią świętych i błogosławionych”.  Dziękujemy Ci, Boże, za to, że w ciągu tych błogosławionych dni Twojego nawiedzenia umacniało się w nas pragnienie świętości, którego namacalnym dowodem była chęć przebywania z Tobą na modlitwie i jednoczenia się z Twoim Synem, Jezusem Chrystusem w Komunii świętej.

 „Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło…”

Wdzięczni za dar Twojego miłosierdzia okazywanego nam przede wszystkim w sakramencie pokuty i pojednania, do którego tak chętnie i w tak wielkiej liczbie przystępowaliśmy podczas peregrynacji, pragniemy prosić Cię, Boże, aby ta święta praktyka częstej i dobrze przygotowanej spowiedzi nie zanikała, ale umacniała się i trwała z pokolenia na pokolenie. Chcemy jeszcze bardziej ożywić w naszej diecezji praktykę pierwszych piątków miesiąca, które połączone z nabożeństwem do Bożego Miłosierdzia i czynnym świadczeniem miłosierdzia potrzebującym powinny stać się najważniejszymi owocami czasu Nawiedzenia. 

 „Pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei.”

Na zakończenie peregrynacji, pragniemy raz jeszcze z całą mocą zawierzyć Tobie, Ojcze Miłosierny, nasze losy i losy mieszkańców całej ziemi. Spójrz na cały świat, który dzisiaj bardziej niż dwa lata temu cierpi z powodu wojen, prześladowań, terroryzmu i niesprawiedliwości. Wejrzyj na niewinnie przelewaną krew chrześcijan na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce. Okaż swoje miłosierdzie ciężko doświadczonym narodom: ukraińskiemu i syryjskiemu. Miej miłosierdzie także i dla nas, abyśmy z trudem wywalczoną przez tyle pokoleń wolność i pokój w naszej Ojczyźnie nie zamienili w piekło waśni i sporów, połączonych z pogardą dla przeciwników czy ludzi inaczej od nas myślących.  Wlej w nasze serca nadzieję na lepszą przyszłość naszej Ojczyzny opartą na poszanowaniu Twojego prawa i sprawiedliwych praw wszystkich jej obywateli. 

 „Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.”

Prosimy Cię o to, Ojcze miłosierny, przez wstawiennictwo Matki Twojego Syna, którą wraz z całym Kościołem wzywamy jako Matkę Miłosierdzia. Prosimy Cię o to za przyczyną świętej siostry Faustyny, którą Twój Syn, a nasz Pan Jezus Chrystus wybrał na swoją duchową sekretarkę przekazując jej orędzie miłosierdzia dla całego świata. Prosimy Cię o to także za wstawiennictwem świętego Jana Pawła II, który orędzie miłosierdzia uczynił głównym przesłaniem swojego pontyfikatu. Niech ich orędownictwo towarzyszy nam z pokolenia na pokolenie, a Twoje miłosierdzie doprowadzi nas do spotkania z Tobą w Królestwie niebieskim, w którym Ty wraz z Synem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz, Bóg przez wszystkie wieki, wieków. Amen.

„Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu…”

Doszedłszy do końca tej drogi, którą Kościół tarnowski przez prawie dwa lata kroczył za Jezusem Miłosiernym będącym „obrazem Boga niewidzialnego”(Kol 1,15) i równocześnie widzialnym obrazem Jego nieskończonego miłosierdzia dla nas, pragniemy teraz wyśpiewać dziękczynne Te Deum za ten ogrom łask, które stały się naszym udziałem w tym błogosławionym czasie Twojego nawiedzenia. Czynimy to dzisiaj w Tarnowie – sercu Diecezji, na tym miejscu, gdzie dokładnie 28 lat temu stanęły stopy „Zwiastuna Dobrej Nowiny” – świętego Jana Pawła II. Czynimy to w duchowej łączności i jedności z obecnym Ojcem świętym - Franciszkiem, ze zgromadzonymi tu biskupami, kapłanami, diakonami, siostrami i braćmi zakonnymi oraz całym ludem Bożym naszej diecezji. Czynimy to w duchu wielkiej wdzięczności i równocześnie odpowiedzialności za to święte dziedzictwo, któremu na imię diecezja tarnowska.

„Tobie powierzamy dziś losy świata i każdego człowieka…”

Rozpoczynając 14 września 2013 roku w Starym Sączu święte dzieło peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego byliśmy świadomi wielu trudnych i niepokojących zjawisk dotykających nasz naród i cały świat. Dlatego, od samego początku, wołaliśmy o miłosierdzie „dla nas i całego świata” ufając, że zostaniemy wysłuchani. Zawierzaliśmy Twojemu, Boże, miłosierdziu wszystkie pokolenia tworzące lud Boży diecezji tarnowskiej, która od ponad dwóch stuleci z pokolenia na pokolenie przekazuje wiarę, miłość i przywiązanie do chrześcijańskiej tradycji tej ziemi, nazwanej przez świętego Jana Pawła II „ziemią świętych i błogosławionych”.  Dziękujemy Ci, Boże, za to, że w ciągu tych błogosławionych dni Twojego nawiedzenia umacniało się w nas pragnienie świętości, którego namacalnym dowodem była chęć przebywania z Tobą na modlitwie i jednoczenia się z Twoim Synem, Jezusem Chrystusem w Komunii świętej.

 „Pochyl się nad nami grzesznymi, ulecz naszą słabość, przezwycięż wszelkie zło…”

Wdzięczni za dar Twojego miłosierdzia okazywanego nam przede wszystkim w sakramencie pokuty i pojednania, do którego tak chętnie i w tak wielkiej liczbie przystępowaliśmy podczas peregrynacji, pragniemy prosić Cię, Boże, aby ta święta praktyka częstej i dobrze przygotowanej spowiedzi nie zanikała, ale umacniała się i trwała z pokolenia na pokolenie. Chcemy jeszcze bardziej ożywić w naszej diecezji praktykę pierwszych piątków miesiąca, które połączone z nabożeństwem do Bożego Miłosierdzia i czynnym świadczeniem miłosierdzia potrzebującym powinny stać się najważniejszymi owocami czasu Nawiedzenia. 

 „Pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi doświadczyć Twojego miłosierdzia, aby w Tobie, Trójjedyny Boże, zawsze odnajdywali źródło nadziei.”

Na zakończenie peregrynacji, pragniemy raz jeszcze z całą mocą zawierzyć Tobie, Ojcze Miłosierny, nasze losy i losy mieszkańców całej ziemi. Spójrz na cały świat, który dzisiaj bardziej niż dwa lata temu cierpi z powodu wojen, prześladowań, terroryzmu i niesprawiedliwości. Wejrzyj na niewinnie przelewaną krew chrześcijan na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce. Okaż swoje miłosierdzie ciężko doświadczonym narodom: ukraińskiemu i syryjskiemu. Miej miłosierdzie także i dla nas, abyśmy z trudem wywalczoną przez tyle pokoleń wolność i pokój w naszej Ojczyźnie nie zamienili w piekło waśni i sporów, połączonych z pogardą dla przeciwników czy ludzi inaczej od nas myślących.  Wlej w nasze serca nadzieję na lepszą przyszłość naszej Ojczyzny opartą na poszanowaniu Twojego prawa i sprawiedliwych praw wszystkich jej obywateli. 

 „Ojcze przedwieczny, dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna, miej miłosierdzie dla nas i całego świata.”

Prosimy Cię o to, Ojcze miłosierny, przez wstawiennictwo Matki Twojego Syna, którą wraz z całym Kościołem wzywamy jako Matkę Miłosierdzia. Prosimy Cię o to za przyczyną świętej siostry Faustyny, którą Twój Syn, a nasz Pan Jezus Chrystus wybrał na swoją duchową sekretarkę przekazując jej orędzie miłosierdzia dla całego świata. Prosimy Cię o to także za wstawiennictwem świętego Jana Pawła II, który orędzie miłosierdzia uczynił głównym przesłaniem swojego pontyfikatu. Niech ich orędownictwo towarzyszy nam z pokolenia na pokolenie, a Twoje miłosierdzie doprowadzi nas do spotkania z Tobą w Królestwie niebieskim, w którym Ty wraz z Synem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz, Bóg przez wszystkie wieki, wieków. Amen.