Kiedy Piłsudski był w Stróży, mój ojciec miał 14 lat. Nieraz wieczorami opowiadał, jak ten siadywał na ławeczce pod lipą, wąsa podkręcał i książki czytał – wspomina Czesław Trzópek, syn sołtysa, który odegrał w czasach komuny znaczącą rolę w sprawie zachowania pamięci o Pierwszej Szkole Oficerskiej w Stróży. Właśnie tu, w lipcu 1913 roku, do maleńkiej wioski, ukrytej między wzniesieniami Beskidu Wyspowego w gminie Dobra, przyjechało ze wszystkich ziem polskich podzielonych między zaborcami, ale i z Niemiec, Francji, Szwajcarii, Belgii czy z Rosji, 90 mężczyzn – członków Związku Strzeleckiego. Decyzją Józefa Piłsudskiego odbywali tu kurs oficerski dla przyszłych kadr wojska, które miało się bić o niepodległość dla naszego kraju. Zostali rozlokowani w niewielkim podupadającym dworze Ludwika Lazara i pobliskiej stodole. Majątek należący do babki Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego, zdaje się, wybrano nieprzypadkowo.