Drukuj
Dwa medale Bernharda
Kiedy wybucha powstanie w Warszawie, w ciągu trzech dni alianci zaczynają loty z zaopatrzeniem. Wiele z nich kończy się tragicznie.
▲ Janina Nosek mówi, że pamięć o tych wydarzeniach jest naszym obowiązkiem.
Grzegorz Brożek
Mieszkaliśmy tu, na Przydziałach, na winklu. Niedaleko. Spałem na strychu, bo było nas dużo w rodzinie. Noc była ciemna. Późno już bardzo, a głośno zrobiło się okrutnie. Było słychać jakby od Bochni huk i terkot karabinów. Jedne głośno i wolniej, drugie szybko i cieniej śpiewały. Dwa samoloty niemieckie leciały za dużym bombowcem, który się bronił. Widziałem ze strychu, jak gdzieś tak nad Grabnem odwinął ten uciekający na południe. Leciał i było widać za chwilę, że się już pali. Spadł tam, niedaleko, w wąwozie – wspomina wydarzenia z nocy 17 sierpnia 1944 roku Kazimierz Mleczko z Łysej Góry. Tak lot z pomocą dla walczącej Warszawy zakończył liberator EW-161 M z 31. Dywizjonu Południowoafrykańskich Sił Powietrznych (SAAF).
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.