Do widzenia!

Popiełuszko z Berestu, misjonarz, wodzirejka, pułkownik, nieciecka Siłaczka, najstarsza Sądeczanka – w minionym roku pożegnaliśmy wybitnych zmarłych…

W Dzień Zaduszny pamiętamy o tych, którzy odeszli...
Grzegorz Brożek /Foto Gość

  ks. Ignacy Piwowarski
Archiwum Ks. Ignacy Piwowarski

W uroczystość Wszystkich Świętych 1 listopada 2017 roku zmarł ks. Ignacy Piwowarski, kapelan „Solidarności”, kawaler Orderu Odrodzenia Polski.

Odszedł legendarny kapelan „Solidarności” w czasie swojego proboszczowania w Bereście k. Krynicy-Zdroju. Ostatnio jako emeryt mieszkał w rodzinnym Buczu k. Brzeska.

W ubiegłym roku za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce został odznaczony przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Orderem Odrodzenia Polski.

Ks. Ignacy Piwowarski urodził się 7 sierpnia 1941 roku w Buczu. Po zdaniu egzaminu dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 27 czerwca 1965 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Szarwark, Mielec-Rzochów, Lipinki, Tarnów-Mościce i Łącko. W latach 1981-1992 pełnił urząd proboszcza parafii Berest, a następnie w latach 1992-2006 był proboszczem parafii św. Kazimierza w Radgoszczy.

Od 2006 roku przebywał w parafii Bucze w charakterze rezydenta. Był dekanalnym duszpasterzem rodzin, notariuszem i ojcem duchownym dekanatu Dąbrowa Tarnowska.

  Władysława Szatko
Archiwum Władysława Szatko

Pani Władysława była znana ze swego zaangażowania w życie Kościoła. Za obronę krzyża w miejscu pracy została z niej zwolniona.

Przez 27 lat pomagała osobom głuchniemym. Od 1996 roku, czyli od początku istnienia Towarzystwa Przyjaciół WSD w Tarnowie, była jego członkiem.

Przez wiele lat pełniła funkcję skarbnika. Kleryków nazywała swoimi wnukami.

Zasługi pani Władysławy doceniła Stolica Apostolska. Została odznaczona orderem „Pro Ecclesia et Pontifice”.

  ks. Janusz Krajewski
Archiwum Ks. Janusz Krajewski

Ks. Janusz urodził się 12 sierpnia 1966 roku w Limanowej. Pochodził z parafii Łososina Górna. Po zdanej maturze w Limanowej wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Józefa Życińskiego 25 maja 1991 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Cerekiew, Kanina, Mędrzechów, Łukowica i Tarnów - Świętego Krzyża i Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W 2009 roku został skierowany do pomocy duszpasterskiej w parafii pod wezwaniem NMP Królowej Polski w Tarnowie - Mościcach. Od marca 2010 roku z powodu choroby był rezydentem w tejże parafii.

  ks. Józef Zabrzeński
Archiwum Ks. Józef Zabrzeński

Emerytowany proboszcz parafii Łużna. Kapłan urodził się 15 grudnia 1929 roku w Żmiącej. Pochodził z parafii Ujanowice.

Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Karola Pękali 23 czerwca 1957 roku. W tym roku świętował jubileusz 60. rocznicy święceń. Jako wikariusz pracował w parafiach: Żegocina, Łącko, Brzesko - NMP Matki Kościoła i św. Jakuba Apostoła. W latach 1972-2000 pełnił urząd proboszcza parafii Łużna, a następnie pozostał w tejże parafii w charakterze rezydenta.

- Najpiękniejsza w kapłaństwie jest służba drugim, także na emeryturze, którą mam radość przeżywać w bardzo życzliwej wspólnocie kapłańskiej, wśród swoich parafian, którym przez lata służyłem - mówił "Gościowi Tarnowskiemu" przed 4 laty w Tarnowie ks. prał. Józef Zabrzeński.

Ponadto sprawował obowiązki notariusza dekanatu Gorlice, wicedziekana dekanatu Gorlice - Północ, dziekana dekanatu Gorlice - Północ, dziekana dekanatu Łużna i dekanalnego ojca duchownego w dekanacie Łużna. W 1992 roku został obdarzony godnością Kapelana Jego Świątobliwości.

  ks. Włodzimierz Maziarka
Archiwum Ks. Włodzimierz Maziarka

Urodził się 19 września 1932 roku w Dęborzynie. Pochodził z parafii Przeczyca.

Egzamin dojrzałości złożył w Jodłowej. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Karola Pękali 24 czerwca 1956 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Stróże, Dąbrowa Tarnowska, Bobowa, Marcinkowice i Kamienica.

W latach 1970-1987 pełnił urząd proboszcza parafii Szymbark, w latach 1987-1992 urząd proboszcza parafii Tylmanowa, a w latach 1992-1999 urząd proboszcza parafii Iwkowa.

Po złożeniu urzędu proboszcza parafii Iwkowa zamieszkał w parafii Wielka Wieś w charakterze rezydenta.

Ks. Mieczysław Daniel

Ks. Mieczysław Daniel urodził się 31 maja 1946 roku w Tworkowej. Egzamin dojrzałości złożył w Brzesku. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 28 maja 1972 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Nowy Sącz - Matki Bożej Bolesnej, Mościce - NMP Królowej Polski, Przecław, Binarowa, Dobrków, Krynica-Zdrój - św. Antoniego Padewskiego, Skrzyszów koło Tarnowa i Dębica - Miłosierdzia Bożego.

W 1996 roku zamieszkał jako rezydent w parafii Zborowice. Od 2001 roku mieszkał w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa w Tarnowie.

  Franciszka Strzałkowska
Archiwum Franciszka Strzałkowska

Mama o. Zbigniewa zmarła 11 stycznia. Jej pogrzeb odbył się 15 stycznia. Mszy św. w kościele pw. św. Marcina w rodzinnej Zawadzie pod Tarnowem przewodniczył bp Andrzej Jeż. Homilię wygłosił o. Jarosław Wysoczański OFMConv, ostatni przełożony o. Zbigniewa Strzałkowskiego i o. Michała Tomaszka w Pariacoto.

- W życiu śp. Franciszki był Nazaret. To czas jej dorastania do przyjęcia misji żony i matki. Swojego męża Stanisława poznała w cieniu tarnowskiej katedry, bo wówczas Zawada należała do parafii katedralnej. Razem z mężem przyjęli dar życia trzech synów. Pani Franciszka nie wahała się poświęcić im całego swojego życia, zrezygnowała z pracy zawodowej, żeby móc wychowywać swoich synów. W osobie zmarłej żegnamy dzisiaj niejako przedstawicielkę pokolenia matek, które wychowywały swoje dzieci na solidnym, trwałym fundamencie. A tworzyły go pracowitość, sumienność, dyscyplina i wiara w Boga, prosta, lecz konsekwentna. I odważna. Śp. Franciszka nie wahała się zaprotestować przeciwko czynom społecznym w niedzielę, bo to był dzień Pański. Takiego etosu uczyła swoich synów - mówił o. Jarosław.

  Zbigniew Urbański
Archiwum Zbigniew Urbański

Był niepokonany. - Bijąc kolejne rekordy wysokości zawsze powtarzał, że chce być jak najbliżej nieba - wspomina Natalia Krzak z Gminnego Domu Kultury, który organizuje Konkurs Lipnickich Palm. - Osiągnął swój cel. Teraz stamtąd będzie spoglądał na lipnickie palmy - dodaje.

Zbigniew Urbański niemal co roku podkreślał w wywiadach, że budowa drzewek, którą zajął się po 2000 roku, to forma podziękowania Bogu za szansę na drugie życie. W kolejnych latach jego palmy były coraz wyższe. Konkurs wygrywał 13 razy. Do niego należy rekord z 2011 roku, kiedy jego palma wielkanocna mierzyła 36 m i 4 cm.

Palmy robił razem z rodziną. - Pomagali także sąsiedzi i przyjaciele. Robota przy palmie trwała miesiąc - opowiadał nam podczas konkursu w 2016 roku. - Praca przy palmie bardzo nas łączy. Dla mnie to forma wdzięczności Bogu. Gdy zacząłem chorować w 2000 roku, to postanowiłem, że każdego roku będę dziękował Bogu za zdrowie, że mnie jeszcze trzyma przy życiu. Sił mam jednak coraz mniej. Wiedzę przekazuję następnym pokoleniom i myślę, że tego im woda nie zabierze ani ogień nie spali - mówił pan Zbigniew.

Jego ogromna pasja i zaangażowanie w kultywowanie pielęgnowanych od lat tradycji ludowych zostały doceniona także przez prezydenta RP Andrzeja Dudę, który w 2016 roku uhonorował go Srebrnym Krzyżem Zasługi. Zbigniew Urbański zmarł w wieku 48 lat.

  ks. Jan Toboła
Archiwum Ks. Jan Toboła

Urodził się 3 grudnia 1950 roku w Brzesku. Pochodził z parafii pw. NMP Matki Kościoła i św. Jakuba Apostoła w Brzesku. Egzamin dojrzałości złożył w Brzesku. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął 2 czerwca 1974 roku święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Łęg Tarnowski, Bochnia – pw. św. Mikołaja i Krynica Zdrój – pw. Wniebowzięcia NMP. Od 1986 do 1991 pełnił urząd proboszcza parafii Niedźwiada, a w od 1991 do 2015 roku urząd proboszcza parafii Niedomice.

Ponadto sprawował obowiązki dekanalnego asystenta Akcji Katolickiej w dekanacie Żabno i kapelana Tarnowskiego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Po złożeniu urzędu proboszcza parafii Niedomice pozostał w tejże parafii w charakterze rezydenta. W 2016 roku zamieszkał w parafii pw. NMP Matki Kościoła i św. Jakuba Apostoła w Brzesku. W październiku 2016 roku został obdarzony godnością Kanonika Honorowego Kapituły Kolegiackiej w Bochni.

  ks. Adam Bartkowicz
Archiwum Ks. Adam Bartkowicz

Kapłan pochodzący z parafii Matki Bożej Anielskiej w Dębicy zginął tragicznie w Tanzanii.

- Ksiądz Adam utonął w Dar Es Salaam w Tanzanii w wieku 35 lat - poinformował ks. Andrzej Grych, przełożony prowincji polskiej Stowarzyszenia Misji Afrykańskich.

Zmarły kapłan pochodził z parafii pw. Matki Bożej Anielskiej w Dębicy. Święcenia kapłańskie otrzymał w swoim kościele parafialnym 22 czerwca 2013 roku z rąk bp. Władysława Bobowskiego.

Do misji kapłańskiej przygotowywał się 10 lat: najpierw trzy lata w Domu Formacji SMA w Borzęcinie Dużym i studia filozoficzne w Wyższym Seminarium Księży Pallotynów w Ołtarzewie, potem roczny staż językowy: język angielski w Anglii i język francuski we Francji. Odbył również roczny staż misyjny w Tanzanii, rok duchowy w Beninie i cztery lata teologii w Kenii na Uniwersytecie Katolickim w Tangazie.

- Był zafascynowany misjami, Afryką, przekonanym, że to jest jego powołanie. Kiedy przyjeżdżał do Polski i rodzinnej Dębicy, miał stały kontakt ze swoimi parafianami, którzy dzwonili do niego, informując nawet o pogodzie. Jego droga do pracy na misjach była długa, ale widać było jego determinację, która zaowocowała kapłaństwem i wyjazdem na misje - mówi ks. Jan Krupa, proboszcz w parafii MB Anielskiej w Dębicy.

  Lilla Sztyler
Archiwum Lilla Sztyler

Animatorka, wodzirejka, znana młodym i nie tylko z wielu spotkań w całej diecezji.

„Była niezwykle pozytywną i energiczną osobą. Zainicjowała i prowadziła szereg wydarzeń w regionie, które przyciągały przez lata całe rodziny. Była pozytywnym duchem takich miejsc jak Jamna czy Lednica” – czytamy w „Informatorze Brzeskim”.

Pani Lilla współtworzyła grupę wodzirejów i tancerzy lednickich. Była wraz z Mariuszem Niedziałkowskim z Grupy Imprateam inicjatorką corocznych tańców dla Jana Pawła II. Wiele osób mogło ją spotkać i razem z nią tańczyć dla Pana podczas spotkań na terenie całej diecezji.

  ks. Feliks Kwilas
Archiwum Ks. Feliks Kwilas

Był budowniczym kościoła w Krosnej, gdzie przez 32 lata pełnił urząd proboszcza. W ostatnich latach mieszkał w parafii Kiełków, skąd pochodził.

Ks. Feliks Kwilas urodził się 20 grudnia 1946 roku w Kiełkowie. Egzamin dojrzałości złożył w Mielcu. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno- teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 31 maja 1970 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Czermna, Biesiadki i Korzenna. W latach 1982–2014 pełnił urząd proboszcza parafii Krosna, gdzie animował budowę miejscowego kościoła. Od 2014 roku zamieszkał w parafii Kiełków w charakterze rezydenta. W 2012 roku został obdarzony godnością Kanonika Honorowego Kapituły Kolegiackiej w Nowym Sączu.

  Maria Witkowska
Archiwum Maria Witkowska

- Mama była osobą pracowitą, oszczędną. Była dobrym duchem całej rodziny. Pomagała wielu osobom, instytucjom, stowarzyszeniom. Ludzie nazywali ją mamą lub ciocią. Była zaangażowana w kultywowanie patriotyzmu, w zachowanie lokalnej kultury. Przez wiele lat prowadziła amatorski teatr w Niecieczy, który był dla niej jak dom - mówił w pożegnalnym słowie syn śp. Marii Krzysztof Witkowski, prezes firmy Bruk-Bet.

Za swoją działalność społeczną, patriotyczną, kulturalną, dobroczynną zmarła została uhonorowana wieloma odznaczeniami, m.in. srebrnym i złotym Krzyżem Zasługi, Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Była także Honorowym Obywatelem Gminy Żabno.

- Jeździło się do niej jak do mamy. Zawsze życzliwa, otwarta, chętna do pomocy - podkreśla ks. Marek Kogut, dyrektor ośrodka Caritas w Jadownikach Mokrych. Pogrzeb zgromadził tłumy ludzi. Za śp. Marię Witkowską modlili się: rodzina, biskupi, księża, siostry zakonne, uczniowie Zespołu Szkół w Niecieczy, harcerze, przedstawiciele samorządów, parlamentarzyści, reprezentanci wielu ruchów i stowarzyszeń kościelnych i świeckich, a także mieszkańcy Niecieczy i piłkarze ekstraligowego klubu piłkarskiego Termalica Bruk-Bet Nieciecza.

Ciało śp. Marii Witkowskiej zostało złożone na miejscowym cmentarzu.

  s. Dominika Burczanowska
Archiwum S. Dominika Burczanowska

Jak dotąd najstarsza sądeczanka. Miała 107 lat. W zgromadzeniu siostra Dominika była od ponad 65 lat. - Byłam wychowawczynią w internacie, dyrektorką naszej sądeckiej szkoły gastronomicznej, uczyłam przedmiotów zawodowych. Potem zaczęłam katechizować.

Kiedy skończyłam 80 lat życia, zgromadzenie stwierdziło, że wystarczy tej mojej pracy. Parę lat temu jeszcze przygotowywałam kartki dla naszej placówki na Białorusi. Było tego kilka tysięcy sztuk rocznie.

Całe życie lubiłam ruch, piesze wędrówki, obozy. Giewont nie pamiętam nawet ile razy zdobyłam. Całe życie kochałam tez pracować. Dostałam dobrą szkołę od mamy, która wciągała nas do pomagania i nie pozwalała na bylejakość. Praca, bycie w ruchu i obowiązkowość - to trzyma przy życiu - powiedziała w jednym z wywiadów dla „Gościa Tarnowskiego”.

  ks. Piotr M. Gajda
Archiwum Ks. Piotr Gajda

- Ja się urodziłem 12 lat przed II wojną światową, przeżywałem więc ten kataklizm świadomie. Chodziłem na tajne nauczanie, trzy klasy gimnazjum w ten sposób przerobiłem. Włączyłem się w działania Armii Krajowej, nawet zdobyłem skromny stopień kapitana. Później byłem też kapelanem żołnierzy AK. Teraz mam świadomość odchodzenia, odlatywania, nawet się o to modlę, żeby odejść z godnością. Młodym księżom chciałbym powiedzieć, żeby szczęściem każdego z nich był tylko Chrystus - mówił ks. Piotr Gajda dwa lata temu, przeżywając jubileusz 65-lecia kapłaństwa.

Pięć lat wcześniej tak o ks. Gajdzie pisał prefekt Kongregacji Edukacji Katolickiej kard. Zenon Grocholewski: „Ksiądz Prałat dał się poznać jako ceniony kanonista, wychowawca młodzieży promujący zwłaszcza wartości patriotyczne, a nade wszystko jako szlachetny kapłan, który w duchu odpowiedzialności głosi i promuje Bożą prawdę”.

- Ks. prałat Piotr Gajda pełnił m.in. funkcję kapelana i sekretarza biskupa Jana Stepy, notariusza Kurii Diecezjalnej w Tarnowie, ojca duchownego w Małym Seminarium, wikariusza parafii katedralnej i rektora kościoła w Błoniu. Ks. prał. Piotr jest mocno związany ze środowiskiem naszego seminarium jako wykładowca liturgiki, homiletyki i prawa kanonicznego. Znaczna część posługi ks. prał. Piotra związana jest z Sądem Diecezjalnym w Tarnowie, którego był oficjałem i sędzią – posługę sędziego pełni nadal. Ksiądz prałat jest także kapelanem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w okręgu tarnowskim - przybliżał sylwetkę ks. Piotr Gajdy bp Andrzej Jeż, przewodnicząc w 2016 roku Eucharystii z okazji żelaznego jubileuszu kapłaństwa.

Ks. dr Piotr Mieczysław Gajda urodził się 8 II 1927 w Porąbce Uszewskiej. Przeżył 91 lat.

  ks. Adam Plichta
Archiwum Ks. Adam Plichta

Miał 80 lat. Był emerytowanym proboszczem parafii Siedlce. Pochodził z Cyganowic k. Starego Sącza. Zmarł 14 czerwca 2018 roku. Mieszkał w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa w Tarnowie. Był emerytowanym proboszczem parafii Siedlce.

Urodził się 3 listopada 1937 roku w Starym Sączu jako drugie z kolei, z dziewięciorga dzieci Weroniki (z Bieńków) i Władysława Plichtów. Z satysfakcją wspominał w starosądeckim piśmie parafialnym "Z Grodu Kingi" swoje przylgnięcie do Kościoła, mimo przeszkód i różnych przeciwności. Uważał, że sprawdzianem charakteru i zalążkiem powołania było codzienne piesze przemierzanie sporej odległości z Cyganowic do klasztoru sióstr klarysek i pięcioletnie ministrantowanie w nim.

Po egzaminie dojrzałości, zdawanym w 1955 roku, wstąpił do tarnowskiego seminarium, a po 6 latach przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Karola Pękali 29 czerwca 1961 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Tropie, Kamienica, Marcinkowice, Padew Narodowa i Otfinów. W latach 1975–1980 pełnił urząd rektora kościoła w Żmiącej, w latach 1980–1987 urząd proboszcza parafii Żmiąca, a w latach 1987–1998 urząd proboszcza parafii Siedlce. Następnie zamieszkał na terenie parafii pod wezwaniem św. Elżbiety Węgierskiej w Starym Sączu w charakterze rezydenta. Od października 2011 roku mieszkał w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa w Tarnowie. W 2016 roku został obdarzony godnością Kanonika Honorowego Kapituły Kolegiackiej w Nowym Sączu.

  płk. Jerzy Pertkiewicz
Archiwum Płk Jerzy Pertkiewicz

Wielokrotnie odznaczany m.in. za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. Miał 98 lat. Zmarł w sobotę 30 czerwca w wieku 98 lat. Był żołnierzem kampanii wrześniowej i Armii Krajowej (pseudonim "Drzazga").

Urodził się 25 lutego 1920 r. w Czortkowie w województwie tarnopolskim. Z polskim wojskiem związał się zaraz po maturze, kiedy zgłosił się do szkoły podchorążych rezerwy piechoty w Szczypiornie. Przed wybuchem II wojny światowej objął dowództwo plutonu strzeleckiego 4. kompanii 2. batalionu.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 walczył m.in. w bitwie nad Bzurą. Brał udział w konspiracyjnej odbudowie Pułku Strzelców Kaniowskich. Wysiedlony z Kalisza trafił wraz z rodziną do Tarnowa, gdzie przystąpił do miejscowej komórki Związku Walki Zbrojnej i przyjął pseudonim "Drzazga".

Po wojnie studiował farmację na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1979 roku obronił na Akademii Medycznej w Krakowie pracę doktorską w dziedzinie nauk farmaceutycznych.

Za zasługi wojenne odznaczony m.in. srebrnym krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem AK, Medalem za Warszawę, Medalem Wojska (czterokrotnie) oraz Krzyżem Kampanii Wrześniowej przyznanym przez rząd emigracyjny RP.

Za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej odznaczony został także Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2005 roku otrzymał stopień majora, w 2008 roku - podpułkownika, a w 2011 roku - pułkownika.

  ks. Kazimierz Talaga
Archiwum Ks. Kazimierz Talaga

Był emerytowanym proboszczem w Dąbrówce Wisłockiej. Pochodził z parafii katedralnej w Tarnowie. Miał 85 lat.

17 lipca zmarł ks. Kazimierz Talaga – emerytowany proboszcz parafii Dąbrówka Wisłocka, emeryt w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa w Tarnowie.

Urodził się 25 grudnia 1933 roku w Tarnowie. Pochodził z tarnowskiej parafii katedralnej. Egzamin dojrzałości złożył w Tarnowie. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Karola Pękali 26 czerwca 1960 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Gawłuszowice, Bobowa, Sędziszów Małopolski, Jakubkowice, Luszowice, Nowe Rybie i Jamy. W latach 1983–1985 pełnił urząd rektora kościoła w Dąbrówce Wisłockiej, a po utworzeniu tam parafii sprawował w latach 1985–2003 urząd proboszcza parafii Dąbrówka Wisłocka. Po złożeniu urzędu proboszcza zamieszkał w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa w Tarnowie.

 

  ks. Stanisław Pilch
Archiwum Ks. Stanisław Pilch

Ks. Stanisław Pilch urodził się 20 stycznia 1954 roku w Dębicy. Pochodził z parafii św. Jadwigi w Dębicy. Egzamin dojrzałości złożył w Dębicy.

Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 24 maja 1979 roku.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Rzezawa, Mielec - Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Grybów i Bochnia - św. Jana Nepomucena.

Od 1989 roku pełnił urząd proboszcza parafii Gierczyce. Ponadto sprawował obowiązki kapelana szpitala w Mielcu, referenta do spraw środków społecznego przekazu w rejonie gorlickim, dekanalnego referenta misyjnego w dekanacie Bochnia, a następnie w dekanacie Bochnia - Zachód, członka Rady Kapłańskiej Diecezji Tarnowskiej oraz kapelana Tarnowskiego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.

W grudniu 2017 roku został obdarzony godnością Kanonika Honorowego Kapituły Kolegiackiej w Mielcu.

Ks. Pilch był budowniczym kościoła w Gierczycach. Wokół tego dzieła potrafił zjednoczyć trzy wioski tworzące parafię: Gierczyce, Dąbrowicę i Nieszkowice Małe. - Duża w tym zasługa proboszcza. Umiał rozmawiać z ludźmi. Sam zresztą przy budowie pracował, na sprzęcie, z łopatą, wykonywał prace porządkowe, dowoził materiał, kiedy było trzeba, a nawet jeździł ciągnikiem - wspominał podczas niedawnej konsekracji kościoła Kazimierz Gut.

  ks. Edward Wal
Archiwum Ks. Edward Wal

Pracował w diecezji tarnowskiej, był misjonarzem w Peru, a od 2000 roku duszpasterzował w USA. Pochodził z Zagórzan.

Ks. Edward Wal urodził się 24 września 1954 r. w Zagórzanach k. Gorlic. Tutaj uczęszczał do szkoły podstawowej. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Bieczu, a następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 24 maja 1979 roku. Jako neoprezbiter pracował w Radomyślu Wielkim (1979-1982). Kolejne etapy jego pracy duszpasterskiej to Laskowa (1982-1984), Łężkowice (1984-1985), Radłów (1985-1989) i Podegrodzie (1989-1991).

Po dwunastu latach posługi kapłańskiej w diecezji tarnowskiej, pod koniec sierpnia 1991 roku udał się do Peru, będąc jednym z dwóch pierwszych tarnowskich księży posłanych do tego kraju przez ówczesnego biskupa tarnowskiego Józefa Życińskiego. Ich wyjazd na pracę misyjną do Peru nastąpił świadomie, dokładnie dwa tygodnie po zamordowaniu naszych polskich misjonarzy, wśród których był bł. o. Zbigniew Strzałkowski.

W kraju Inków, po przygotowaniu językowym w Limie, ks. Wal podjął swą pracę misyjną w styczniu 1992 roku w małym miasteczku Huando. Liczyło ono ok. 1,5 tys. mieszkańców, choć do kościoła uczęszczało tylko ok. 100 osób. W obszar parafii wchodziły również inne miasteczka (Izcuchaca i Moya) oraz około 150 wiosek. Na miejscu rozbudował plebanię. Proboszczując tu przez ponad 5 lat wybudował Centrum Pastoralne (służy ono do dzisiaj zwłaszcza weekendowym spotkaniom ewangelizacyjnym dla młodych). Obecność księży tarnowskich skończyła się w Huando wraz z opuszczeniem tego miasteczka przez ks. Edwarda w maju 1997 roku. W marcu 2013 roku powrócili tu księża tarnowscy Wiesław Tworzydło i Grzegorz Łukasik.

Po zakończeniu pracy w Peru ks. Edward był duszpasterzem w Stanach Zjednoczonych w diecezji St. Petersburg, do której został inkardynowany w 2000 roku. Zmarł w miejscowym szpitalu.