Dnia 5 listopada 2020 r. mija 30 lat od dnia, w którym ks. Bogdan Piotrowski przybył do Republiki Konga. Pozostaje w nim nieprzerwanie, a od kilku lat wprowadza najmłodszych „tarnowiaków” w realia kongijskiej rzeczywistości.

W diecezji Kinkala

Ks. Bogdan przybył do Konga w listopadzie 1990 roku i podjął swą misję na południu kraju, jako wikariusz parafii Mindouli w diecezji Brazzaville, gdzie proboszczem był ks. Stanisław Łacny (1979-1998). Ks. Bogdan, pozostając tu do września 1994 roku, podejmował swe pierwsze wysiłki ewangelizacyjne, a jednocześnie żywo uczestniczył, wraz z kolegą wikariuszem ks. Janem Czubą, w budowie plebanii i dużego domu duszpasterskiego, gdzie nasi księża urządzili aptekę. Ks. Bogdan zatroszczył się również o zbudowanie wodociągu wody pitnej dla mieszkańców misji, co stanowiło dla nich niewątpliwy skarb.

We wrześniu 1994 roku ks. Bogdan (wraz z ks. Janem Czubą) przeniósł się do pobliskiego Loulombo, gdzie jako wikariusz pracował przez dwa lata. Tu zawiązała się przyjaźń z księdzem Janem, która później, w bolesnych wydarzeniach związanych z jego męczeńską śmiercią, da swój szlachetny wyraz. To ks. Bogdan w trudnych warunkach rebelii organizował grób dla swojego kolegi, przesyłając elementy nagrobka koleją z Brazzaville oddalonego od Loulombo niemal 200 km. Po zniszczeniu misji i kościoła w czasie rebelii, nieprzerwanie troszczył się o jej wygląd, który przynajmniej nawiązywałby do stanu pierwotnego. Ks. Bogdan organizował również uroczystość poświęcenia grobu, a potem też żywo uczestniczył w wizytach biskupów: Wiktora, Andrzeja, Wiesława, Jana, a ostatnio (grudzień 2018) Leszka.

W grudniu 1996 roku ks. Bogdan został proboszczem w niedalekim Missafou, gdzie dojeżdżał już wcześniej. Pracując tu do września 1998 roku, wybudował dom parafialny oraz mieszkalny dla sióstr, powiększył i wykończył plebanię, która w pierwotnej formie była dziełem ks. Józefa Smolenia (on też zorganizował tu aptekę), oraz dokonał rekonstrukcji kościoła. Podczas swego duszpasterzowania w Missafou  obsługiwał 10 wiosek z kaplicami, na terenie których mieszkało około 16 tys. mieszkańców. W Louengo, gdzie dojeżdżał, wybudował kaplicę.

 

 

 

W samym Brazzaville

Praktycznie od sierpnia 1997 roku jest proboszczem w Brazzaville. Początkowo dojeżdżał z Missafou. Przeżył on w Kongu wszystkie cztery odsłony wojny domowej między 1992 a 2003 rokiem, w tym trzy ostatnie ze swymi parafianami z Brazzaville. Widać, że parafia jest przez niego urobiona pod każdym względem.

Specyfiką afrykańskiej parafii jest to, iż jest ona „wspólnotą wspólnot”. Na liście parafii ks. Bogdana w Brazzaville widnieje ich aż 35. Najliczniejsze grupy stanowią członkowie wspólnoty charytatywnej św. Wincentego a Paulo (ponad 250 osób), św. Rity oraz tzw. Schola Ludowa (po 150 osób). Przy ołtarzu służy 40 ministrantów i około 30 dziewcząt pełniących tę samą rolę. Godnym zauważenia jest przede wszystkim to, że na mszy św. w dzień powszedni gromadzi się nieraz aż 500 osób.

Gdy ks. Bogdan obejmował tę parafię, nosiła ona wezwanie Jezusa Zmartwychwstałego. Rozwijając jednak kult miłosierdzia Bożego, poprosił w 2008 roku miejscowego biskupa o poszerzenie wezwania parafii o „Boże miłosierdzie”. Już w grudniu 2007 roku został poświęcony i umieszczony w kościele obraz Pana Jezusa Miłosiernego (temu obrazowi towarzyszą nieco mniejszej wielkości obrazy św. Faustyny i św. Jana Pawła II).

Ks. Bogdan zatroszczył się o relikwie św. Faustyny, które miałem szczęście po raz pierwszy uroczyście wnieść do kościoła w kwietniową niedzielę 2013 roku. Od tej pamiętnej chwili służą one rozwijaniu kultu miłosierdzia Bożego. Można bez wątpienia powiedzieć, że to właśnie w tym kościele zaczął się kult miłosierdzia Bożego w Republice Konga. Oby dotknął wszystkich jego zakątków. Bractwo Miłosierdzia zorganizowane prze ks. Bogdana liczy już kilkadziesiąt osób.

W parafii, dzięki ks. Bogdanowi, istnieje również kult bł. Karoliny Kózkówny. W ołtarzu kościoła znajdują się jej relikwie. Jedna z sal katechetycznych nosi imię naszej błogosławionej. Nie brakuje też relikwii św. Jana Pawła II.

Dla ożywienia kultu maryjnego ks. Bogdan wybudował grotę Matki Bożej, gdzie ludzie przychodzą się modlić.

 

 

 

Ks. Bogdan ma również w Brazzaville swoje sukcesy budowlane. Dobudował piętro nad parterem pierwotnej plebanii. Zakupił też parcelę i wybudował na niej dom dla sióstr. Odbudował kościół i plebanię po zniszczeniach wojennych, a także po potężnym wybuchu składu amunicji w marcu 2012 r.

Jednym z ważniejszych przedsięwzięć ks. Bogdana jest zrealizowanie projektu szkolnego. W dniu 22 października 2013 roku nuncjusz apostolski w Republice Konga, Polak Jan Romeo Pawłowski poświęcił przy parafii nowy budynek przeznaczony do nauki szkolnej i religii. W nim sale na pierwszym piętrze zostały sfinansowane przez kolędników misyjnych 2012 r. Powiększyło to rozmiary istniejącej już szkoły przyparafialnej, która mieści się w dwóch budynkach. Obecnie pobiera w niej naukę 370 dzieci w szkole podstawowej i 60 w college’u. Kilkanaście dzieci z tej szkoły otrzymało chrzest w lutym 2014 z rąk biskupa tarnowskiego Andrzeja. Obecnie również realizuje projekt kolędniczy mający na celu zwiększenie sal szkolnych.

Trzeba też wspomnieć, że dzięki pomocy diecezji tarnowskiej ks. Bogdan przerobił dwie sale parafialne na potrzeby centrum formacji komputerowej. W dniu 25 maja 2007 roku miało miejsce jego otwarcie przez polskiego ambasadora rezydującego wtedy po drugiej stronie rzeki Kongo w Kinszasie. Powstała też biblioteka, centrum medyczne i duża sala przy parafii, sfinansowane przez polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, kiedy jeszcze za dobrych czasów prawicowy Rząd Polski przydzielał takie subsydia misjonarzom polskim, uznając ich za ambasadorów polskiej kultury. Rokrocznie w parafii, nieprzerwanie od 2006 roku, ks. Bogdan realizuje projekt dotyczący formacji katechistów oraz  dzieci z grupy Yambote, przeżywających swą formację podczas turnusu wakacyjnego na wyjeździe (nazwalibyśmy to naszą „oazą”).

Warto też dodać, że ks. Bogdan od 2008 roku jest dziekanem dekanatu Brazzaville Północ, a w latach 2001-2011 pełnił odpowiedzialną rolę ekonoma archidiecezji.

To wszystko, co stanowi misyjny zapał ks. Bogdana, to świadectwo przeżywania wiary. My więc módlmy się, by ono do nas przemówiło i umocniło naszą wiarę, która z kolei – jak nauczał św. Jan Paweł II – „umacnia się, gdy jest przekazywana”.