Myśląc o Duchu Świętym, modląc się do Ducha Świętego, najczęściej nasze myśli biegną ku darom Ducha Świętego. Przygotowujący się do przyjęcia sakramentu bierzmowania uczą się i proszą podczas spotkań modlitewnych o dary Ducha Świętego. Katechizm zaś Kościoła Katolickiego wymienia siedem tych darów: dar mądrości, dar rozumu, dar rady, dar męstwa, dar wiedzy – umiejętności, dar bojaźni Pańskiej i dar pobożności. Katalog tych darów zapewne ma swoje korzenie biblijne.

Modlitwa o siedem darów Ducha Świętego ma swoje biblijne źródło. Są nimi słowa z księgi proroka Izajasza: „I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej (Iz 11,2). Prorok Izajasz odnosi nas w tych wersetach do osoby Mesjasza. Ową bowiem różdżką – odroślą, jest Jezus Chrystus, na której spoczywa Duch. Do sześciu darów zapisanych w hebrajskiej wersji proroctwa, przekłady – Septuaginta i Wulgata (Biblia grecka i łacińska) dołączyły dar pobożności. W ten sposób powstała modlitwa o siedem darów Ducha, która jest w gruncie rzeczy prośbą o jak największe – bo Duchowe – podobieństwo do Jezusa.

Siedmiu darom Ducha odpowiadają w Nowym Testamencie owoce Ducha: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22).

Siedem darów Ducha oscyluje wokół mądrości życia. Jest to mądrość wywiedziona z wiary w Boga; to rozumienie życia przez jej pryzmat wiary. Dziewięć owoców Ducha skupione są wokół tego, co łagodne. Jest to łagodność wywiedziona z objawionego przez Jezusa „miłosiernego serca” Boga. „Szmer łagodnego powiewu” to miejsce, w którym „jest Bóg” (zob. 1 Krl 19,11-12). Możemy zatem mówić o mądrości i jej owocach. Owoce są skutkiem siedmiu darów Ducha.