Ludmiła Pilecka / CC 3.0
Skutki natchnienia
Pismo Święte nie tylko zawiera myśli i słowa Boga, ale mówi człowiekowi o Bogu, uczy, jaki jest Bóg.
Kryteria natchnienia
Ostatnim problemem traktatu o natchnieniu jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, na jakiej podstawie twierdzimy, że zawarte w Biblii księgi są natchnione. Autorzy natchnieni, jak się wydaje, w większości nie wiedzieli o tym, że działają pod wpływem natchnienia. Nie mogli więc przekazać tej prawdy. Skąd więc społeczność Ludu Wybranego Starego Przymierza, a potem Kościół, dowiedzieli się o natchnieniu, w jaki sposób potrafili odróżnić księgi natchnione od nienatchnionych?
Według egzegetów protestanckich natchnienie ma znaczenie kryterium subiektywnego. Twierdzą oni, że dowodem natchnienia są zbawienne skutki, jakie płyną z czytania Biblii i wzniosła jej treść. Każdy, kto odda się lekturze Biblii może powiedzieć, iż Pismo Święte „tchnie” Bogiem.
Teologia katolicka natomiast podkreśla, że kryteria natchnienia muszą być wyraźne, pewne, dostępne dla wszystkich i muszą pochodzić od Boga. Takim kryterium jest tylko specjalne objawienie dane apostołom, które jest przechowywane w tradycji Kościoła. Pierwszy synod w Kartaginie w 440 r., podający listę ksiąg świętych, powoływał się właśnie na tradycję apostolską.
[1] Zob. J. Pytel, Księgi Biblijne są słowem Bożym, w: Tak mówi Bóg. Ogólne wiadomości o Piśmie Świętym, red. M. Peter, Poznań 1981, s. 49-50.
[2] Zob. szerzej: M. Gołębiewski, Jedność Pisma Świętego jako zasada hermeneutyczna, „Collectanea Theologica” 53(1983), z. 1, s. 5-17; H. Muszyński, Charyzmat natchnienia Biblijnego, s. 62.
[3] J. Kudasiewicz, Wstęp do historii zbawienia, Lublin 1974, s. 46.
[4] Zob. szerzej: T. Jelonek, Prawda Pisma Świętego, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 64(2006), z. 3, s. 165-178.
[5] Zob. A. Cholewiński, Prawdziwość Pisma Świętego, CT 16 (1966), s. 208n.
[6] Zob. J. Kudasiewicz, Wstęp do historii zbawienia, s. 36nn.
[7] J. Kudasiewicz, Biblia, historia, nauka, s. 93.
