Bogaty głupiec (Łk 12,13-21)
Jezusowa przypowieść ma na celu pokazanie nietrwałości dóbr tego świata.
Ilustracja z dzieła Isaaca-Louisa Le Maistre de Sacy, „Stary i Nowy Testament w obrazach”, 1712 r.
IV. Kontemplatio – czas bycia sam na sam z Panem
Po lectio – po poznaniu słowa, po spojrzeniu na siebie – meditatio, po oratio – po modlitwie, następuje czas ciszy – bycie w ciszy z Bogiem.
Modlitwa na zakończenie medytacji
Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie, kto zamieszka na Twojej świętej górze?
Ten, który postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a mówi prawdę w swoim sercu
i nie rzuca oszczerstw swym językiem; ten, który nie czyni bliźniemu nic złego i nie ubliża swemu sąsiadowi;
kto złoczyńcę uważa za godnego wzgardy, a szanuje tego, kto się boi Pana; ten, kto dotrzyma, choć przysiągł ze swoim uszczerbkiem;
ten, kto nie daje swoich pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.
(Ps 15)
[1] Tak rozumianą eschatologię Łukasz ukazuje m.in. w przypowieści: o głupim bogaczu (zob. Łk 12,16-20), o sługach czekających na pana (zob. Łk 12,35-38), o bogaczu i Łazarzu (zob. Łk 16,19-31), oraz w logiach (m.in. Łk 16,9; 23,43). Zob. P. Łabuda, Śmierć i życie po śmierci wg św. Łukasza, Tarnów 2008; tenże, Ewangelie, w: Poznając Biblię. Wokół Biblii. Pięcioksiąg i księgi historyczne Starego Testamentu. Ewangelie, cz. II, red. P. Łabuda, Tarnów 2010, s. 184-197.
[2] Zob. H. Lankammer, Ewangelia według św. Łukasza. Tłumaczenie, wstęp i komentarz, Lublin 2005, s. 332-334; S. Fausti, Wspólnota czyta Ewangelię według św. Łukasza, Częstochowa 2006, s. 491-496; F. Mickiewicz, Ewangelia według świętego Łukasza, rozdziały 12 – 24, Częstochowa 2012, s. 39-45.
[3] Jest to księga wtórno kanoniczna, nieuznawana za natchnioną przez tradycję judaistyczną czy protestancką.
[4] Zob. szerzej Wstęp do Ksiąg Machabejskich, w: Biblia Jerozolimska. Poznań 2002, s. 587-589.
[5] Według Księgi Powtórzonego Prawa syn pierworodny miał prawo do dwóch części majątku (zob. Pwt 21,15-17).
[6] Na temat ubóstwa i bogactwa zob. szerzej „W drodze” 9(2012), s. 7-62.
(pdf) |
