Kilkuset księży pracujących w duszpasterstwie parafialnym uczestniczyło w dorocznych kongregacjach duszpasterskich, które odbyły się w Nowym Sączu i Tarnowie.

Tematem przewodnim tegorocznych spotkań kapłańskich była problematyka pastoralna, liturgiczna i kanoniczno-prawna związana z sakramentem chrztu świętego, w nawiązaniu do 1050. rocznicy chrztu Polski.

Księża wysłuchali wykładów ks. dr. Szymona Stułkowskiego, sekretarza Komisji Duszpasterskiej KEP i dyrektora Wydziału Duszpasterstwa Ogólnego Archidiecezji Poznańskiej, ks. dr. Andrzeja Dudka, tarnowskiego liturgisty oraz ks. dr. hab. Roberta Kantora, kanclerza kurii diecezjalnej w Tarnowie.

– Potrzeba wstrząsu dotyczącego samych rodziców i starszych, którzy powinni obudzić w sobie odpowiedzialność za wychowanie młodych w wierze, otrzymanej na chrzcie świętym. Do tego celu przygotowaliśmy program wspólnot ewangelizujących, który opiera się najpierw na Szkole Katechistów, przygotowujących formatorów ludzi dorosłych. Bo świeccy znajdują lepszy język ze świeckimi, niż kapłani – mówi ks. Sułkowski.

Prelegent z Poznania podkreślał, że wiara zastępcza, wiara innych ma moc prowadzenia ludzi do Chrystusa. – Taką wiarę mieli ludzie niosący paralityka do Jezusa – dodawał duszpasterz.

Ks. dr. Andrzej Dudek mówił na temat liturgii sakramentu chrztu świętego. Wykładowca przypomniał normy liturgiczne, które mówią m.in., iż sakramentu chrztu należy udzielać albo poza Mszą św., albo podczas Mszy św. – Ale nie powinno być tak, że rodzice z dzieckiem są na przykład na Eucharystii, a chrzest odbywa się zaraz po – mówił ks. Dudek.

Liturgista podkreślał wagę znaków, które mówią o tajemnicy dokonującej się podczas obrzędu. – Obrzędy wstępne chrztu dziecka powinny odbywać się poza kościołem, na przykład przed głównymi drzwiami, aby potem w procesji do kościoła zaznaczyć, iż dziecko zostaje wprowadzone do wspólnoty wiary. Chrzest powinien odbywać się przy chrzcielnicy, a nie przy ołtarzu. Procesja powinna się odbywać także od chrzcielnicy do ołtarza i byłoby dobrze, gdyby rodzice i chrzestni z dzieckiem otoczyli ołtarz podczas Modlitwy Pańskiej – podkreślał wykładowca.

Ks. Dudek przypomniał, że chrztu można udzielić przez polanie wodą święconą lub przez zanurzenie. – Może byłoby dobrze, gdybyśmy zrezygnowali z dzbanuszków, a korzystali z muszli, które można kupić a potem podarować rodzicom dziecka jako pamiątkę chrztu ich dziecka – zachęcał kapłan.

A kto powinien trzymać dziecko do chrztu? – Matka. Ojciec powinien trzymać świecę, matka chrzestna zaś białą szatę. Ojciec chrzestny mógłby trzymać dziecko w czasie błogosławieństwa, kiedy kapłan wzywa go nad rodzicami chrzestnymi – mówił ks. Dudek.

Często zdarza się, że w czasie dialogu kapłana z rodzicami i chrzestnymi, czyli wyrzeczenia się zła i wyznania wiary, na pytania stawiane przez księdza odpowiadają wszyscy wierni zgromadzeni w kościele. – Otóż jest to niepoprawne, wspólnota jest tu świadkiem, która słucha wyrzeczenia i wyznania wiary, a potem potwierdza to, co widział i słyszał słowem „Amen” – wyjaśniał duszpasterz.

O aspektach prawnych związanych z udzielaniem sakramentu chrztu świętego mówił ks. Robert Kantor. Chrzest ma prawo przyjąć ten, kto o to prosi, jest odpowiednio przygotowany i nie podlega karom kościelnym.

– Nie można odmówić chrztu dziecka, jeśli rodzice żyją w związku niesakramentalnym. Rodzice powinni jednak złożyć na piśmie zobowiązanie, że wychowają dziecko w wierze katolickiej – podkreślał ks. Kantor.

Problemem jest dzisiaj wybór rodziców chrzestnych. Nie mogą to być osoby, które żyją niezgodnie z wiarą katolicką, np. będąc w związkach cywilnych. – Rodzice chrzestni mają pomagać w wychowaniu do wiary dzieci, a nie dbać jedynie o sprawy materialne, prezenty. Nie można zmienić rodziców chrzestnych, bo pierwotni nie wywiązują się ze swoich obowiązków. Rodzicami chrzestnymi nie mogą być też osoby tej samej płci, czyli dwie mamy chrzestne czy dwaj ojcowie chrzestni. Rodzic, w języku polskim i w prawie, to ojciec lub matka – mówił kanclerz tarnowskiej kurii.

Spotkania kapłańskie, tak zwane kongregacje, odbywają się dwa razy w roku. W wrześniu odbywa się kongregacja poświęcona problemom katechetycznym w związku z rozpoczynającym się rokiem szkolny, zaś w styczniu kongregacja dotyczy problemów związanych z innymi aspektami pracy duszpasterskiej w parafii.