Przypowieść o robotnikach w winnicy (Mt 20,1-16)
Jezus zdąża do Jerozolimy. To już ostatnia Jego podróż do Świętego Miasta.
IV. Kontemplatio – czas bycia sam na sam z Panem
Po lectio – po poznaniu słowa, po spojrzeniu na siebie – meditatio, po oratio – po modlitwie, następuje czas ciszy – bycie w ciszy z Bogiem.
Modlitwa na zakończenie medytacji
Dziękujemy Ci, Duchu prawdy! Dziękujemy Ci, Pocieszycielu, za to, że przybliżyłeś nas do tajemnicy przebitych rąk, nóg, przebitego boku Chrystusa. Za to, że na nowo nas przybliżyłeś go głębi i mocy tajemnicy Odkupienia. Przybądź Duchu Święty! Przybądź! Wejdź w samą głębię serc Twoich wiernych! Spraw tak, aby każdy odczuwał to osobiście ku pożytkowi wszystkich. Tak, by Bóg był wszystkim we wszystkich. Amen.
Św. Jan Paweł II
[1] Zob. szerzej S. Włodarczyk, Istotne wskazania Jezusa dotyczące postępowania moralnego według Mt 19,16-22, „Częstochowskie Studia Telogiczne” 21-22(1993-94), s. 45-51; T. Jelonek, Ewangeliczna rozmowa Jezusa z młodzieńcem (Mt 19,16-22), w: Teologia i życie, red. M. Duda i in., Częstochowa 1994, s. 261-282;
[2] Zob. Orygenes, Commentarium in evangelium Matthei, 15,17.
[3] Jan Chryzostom, Comm. Matt, 15,21-22.
[4] Często objaśniano tą przypowieść wskazaniem na Żydów i pogan. Izrael był pierwszy – okazuje się, że przed nim poganie dostępują zbawienia. Wydaje się jednak, iż nie jest to pierwszorzędne przesłanie nauki Jezusa. Jezus niewątpliwie pragnie przestrzec „wielkich” i powiedzieć im, że w królestwie niebieskim nie będzie przywilejów.
[5] Klemens Aleksandryjski, Opus imperfectum in Matthaeum, 34.
(pdf) |
