"Duch Boży" w oczach wspólnoty z Qumran
Patrząc na najróżniejsze używanie hebrajskiego słowa rûaḥ widać wielką wieloznaczność tego terminu.
Na kartach Starego Testamentu wielokrotnie pojawia się określenie „duch”, „duch Boży”, „duch Pański”. Poprzednie wykłady przybliżyły nam teksty z pięcioksięgu, czy z tekstów prorockich w których pojawiały się te określenia. W różny sposób, jak to zostało ukazane w poprzednich wykładach, naród wybrany rozumiał termin „duch”. Wszystkie te określenia – użycia, w pewnym sensie prowadzą do nowotestamentalnego obrazu Ducha Świętego.
Słowo rûaḥ – duch w Starym Testamencie ma rzeczywiście różne zastosowania. Odnosi się zarówno do tego, co naturalne, jak i nadnaturalne. Czasem opisuje coś, co związane jest z Bogiem, a czasem coś, co jest czysto ludzkie. Słowo duch może oznaczać zarówno coś konkretnego, jak i abstrakcyjnego. Aby zrozumieć co dla wyznawcy judaizmu oznaczało słowo „duch” ważnym jest zobaczenie całej gamy znaczeniowej tego terminu.
