Kapłan śpiewająco pożegnał się z parafią Świętego Krzyża w Dębicy
Ksiądz Grzegorz Franczyk na odchodne wystąpił z recitalem dla parafian i nie tylko.
O tym niecodziennym pożegnaniu pisze tygodnik powiatu dębickiego "Obserwator Lokalny", donosząc, że ks. Grzegorz Franczyk, dotychczasowy wikariusz parafii św. Krzyża w Dębicy, pożegnał się z wiernymi, występując dla nich z recitalem, który odbył się w domu kultury "Kosmos". Pełnił w tej parafii posługę duszpasterską przez ostatnie cztery lata. Od sierpnia będzie pracował w parafii św. Kazimierza w Nowym Sączu. Pochodzi z Łącka.
Ks. Grzegorz pracował w parafii św. Krzyża w Dębicy przez ostatnie cztery lata.
Grzegorz Brożek /Foto Gość
Wdzięczność, śpiewająco, wyraził parafianom, burmistrzowi miasta, dyrekcji szkoły, w której pracował, pani Ewie Czech, która pomogła zorganizować koncert, przyjaciołom, z którymi jeździł na ryby, i swojej mamie, która także była obecna na występie. Na repertuar złożyły się piosenki Eleni. Na koniec już wspólnie z ks. Tomaszem Frączkiem, który niebawem rozpocznie pracę wśród niemieckiej Polonii, odśpiewali "Do widzenia, ma Dębico, do widzenia".
"Ks. Grzegorz Franczyk jest ceniony przez parafian za uśmiech i serdeczność w kontaktach międzyludzkich. W marcu wystąpił w domu kultury »Mors« w koncercie charytatywnym na rzecz chorego Błażejka, małego mieszkańca Dębicy" - pisze tygodnik.
O zmianach wikariuszowskich w diecezji tarnowskiej pisaliśmy tutaj:
-
Nieskończona godność każdego człowieka. O. Kupczak OP o nowym dokumencie watykańskim O nowych sposobach naruszania godności człowieka, fetyszach współczesnej kultury i roli Kościoła w przywracaniu prawdziwie ludzkiej cywilizacji (na kanwie deklaracji Dykasterii Nauki Wiary Dignitas infinita) mówi o. prof. Jarosław Kupczak OP, kierownik Katedry Antropologii Teologicznej UPJPII w Krakowie.
-
„Dignitas infinita” – w połowie drogi Ogłoszona przez watykańską Dykasterię Nauki Wiary deklaracja o godności człowieka Dignitas infinita („Nieskończona godność”) to ważny dokument. I bardzo potrzebny zwłaszcza w kontekście współczesnych form ataku na godność ludzi.
-
Wawel jak Akropol. Wystawa o wielkiej wizji Stanisława Wyspiańskiego i jego niespełnionej miłości Miłość artysty do królewskiego wzgórza okazuje się zaraźliwa, czego doświadczyć może każdy odwiedzający wystawę „Wawel Wyspiańskiego”.
-
1 Widzicie to u waszych rodziców?
-
2 Święci ciągle do nas mówią
-
3 Wiele staje się jasne
-
4 Chcecie zobaczyć anioła?
-
5 Co mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?
-
6 Ulmowie pytają, przypominają, wskazują. Niech też budzą
-
7 Mamo, tato, modlicie się?
-
8 70 osób czytało Dzieje Apostolskie
-
9 Ania i Maja jadą do Niepokalanowa
-
10 Świadkowie prawdziwej wiary
-
11 Tajemnica katedralnej krypty
-
12 Stąd na całą Sądecczyznę
-
13 Sercanie we Florynce
-
14 Miasto mojego królowania
-
15 Moja relacja się napędza
