Październik został ogłoszony przez papieża Franciszka czasem misji pod hasłem „Ochrzczeni, posłani”. Jak to wezwanie rozumieć w naszej diecezji, która słynie z liczby misjonarzy i ofiarności na cele misyjne? Zdaniem ks. Krzysztofa Czermaka, dyrektora wydziału misyjnego, chodzi o odkrycie chrztu świętego, z którego wynika bycie uczniem Jezusa i jednocześnie misjonarzem, który usłyszaną Ewangelię niesie innym.

– Jesteśmy bardziej nastawieni na to, by coś dla misji zrobić. Mamy mentalność akcyjną. Jednak ważne jest nie tyle organizowanie pomocy czy wysyłanie misjonarzy, ile troska o nasze zjednoczenie z Chrystusem, który jest Panem misji – podkreśla ks. Czermak. Wydaje się, że nie trzeba do tego przekonywać diecezjan obecnych na coniedzielnej Mszy św., wrażliwych na sprawy misji. – Jako katolicy o dobrym sercu bardzo szybko angażujemy się w pomaganie tym, których dobrze znamy. Tymczasem jako ochrzczeni powinniśmy być otwarci na cały Kościół. I to otwarcie powinno się wyrażać w zaangażowaniu w Papieskie Dzieła Misyjne, a w wymiarze lokalnym w Diecezjalne Dzieło Misyjne – dodaje ks. Czermak.

Budzić świadomość

Włączenie w misyjne zadanie Kościoła może się już odbywać w ramach Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. – Mamy ministrantów, DSM, schole, zespoły dziecięce, grupy oazowe – wymienia ks. Czermak. Każda z tych grup mogłaby włączyć się w Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci. Wystarczyłoby 15 minut zbiórki, zebrania czy próby poświęcić na katechezę misyjną, by małymi krokami budzić w dzieciach świadomość misyjną. Jeśli połączylibyśmy to z duchem wyrzeczenia (np. wartość jednego cukierka w tygodniu na rzecz PDMD), to w skali ponad 460 parafii w naszej diecezji mielibyśmy do dyspozycji środki, które służyłyby pomocy dzieciom na całym świecie. Taką wrażliwość ma w naszej diecezji około 30 parafii. – To bardzo niewiele. Z drugiej strony cieszymy się fenomenem Kolędników Misyjnych, ale trzeba dodać, że łatwo zmobilizować ich do jednorazowej akcji, natomiast trudniej do systematycznej formacji – dodaje dyrektor. A młodzież i dorośli? Sytuacja jest podobna. Każda z grup i wspólnot, wśród których szczególną rolę odgrywają róże różańcowe jako z natury misyjne, bo taki był ich rodowód, powinna być misyjna i w parafii, i w całym Kościele. Mogliby w tym pomóc animatorzy, którzy ukończyli Szkołę Animacji Misyjnej, działającą w diecezji od prawie 30 lat. – Oni potrzebują zielonego światła ze strony duszpasterzy, by poczuli się w parafiach jak u siebie i mogli swobodnie działać, animować grupy parafialne w duchu misyjnym. Księża wszystkiego nie zrobią, a jeśli decydują się na to, by robić wszystko, stawiają wspólnotę parafialną na równi pochyłej – przestrzega dyrektor.

Wolontariat, Legion i Szkoła

Dotychczasową aktywność ludzi zaangażowanych w dzieło misyjne diecezja chce zogniskować w Diecezjalnym Wolontariacie Misyjnym. Składa się on z dwóch grup. – Młodsza będzie zajmować się głównie animacją misyjną, ale nie tylko. Chciałbym, żeby najbardziej aktywni mogli wyjeżdżać na staże misyjne – mówi ks. Stanisław Wojdak, asystent DWM. Dorośli wolontariusze stanowiliby grupę działania w diecezji i na misjach. Są już w niej osoby, które wyjeżdżały na misje, m.in. elektrycy, budowlańcy, informatycy. Obie grupy są otwarte. Wolontariusze będą mieli comiesięczne spotkania formacyjne, raz w Domu Formacji Misyjnej w Czchowie, a raz w WSD w Tarnowie. W ramach Wolontariatu będą działać sekcje medialna, animacyjna, koordynująca staże misyjne, biurowa, projektowa, logistyczna i informacyjna. Drugą grupą, która aktywizuje ludzi do działania dla misji, jest Legion Misyjny. – Na spotkaniach Legionu bywa około 40 osób. Cieszą konkretne owoce, bo co najmniej 20 księży, którzy jako klerycy byli na stażach, a później spotykali się w Legionie, wyjechało na misje. Są też świeccy, którzy pojechali na jakiś czas pomóc misjonarzom. To fenomen, ale wynikający z długofalowej, systematycznej pracy – podkreśla ks. Wojdak. Z kolei Szkoła Animacji Misyjnej przygotowuje ludzi do misyjnego animowania parafii. Gromadzi dwie grupy, młodszą i starszą. Do pierwszej może należeć młodzież po siódmej klasie. W ciągu roku odbywają się w Czchowie cztery sesje weekendowe, podczas których młodzi uczą się, jak animować misyjnie w parafiach. Ostatnia, piąta sesja to rekolekcje. Na zakończenie młodzi otrzymują krzyże misyjne i certyfikaty animatorów. Najbliższa taka uroczystość będzie w Dębicy 20 września. Starsza grupa SAM to klerycy, siostry zakonne, księża i dorośli świeccy, którzy zdobyte umiejętności mogą wykorzystać w szkole i w grupach parafialnych.