Poważna część objawień prywatnych ma charakter maryjny.
Polecana literatura:
[1] J. Ratzinger, Komentarz teologiczny, w: Jan Paweł II w Fatimie. Trzecia tajemnica fatimska z komentarzem Kongregacji Nauki Wiary, oprac. M. Czekański, Kraków 2000, s. 103n.
[2] Św. Jan od Krzyża, Droga na górę Karmel, II, 22; cyt. za: Katechizm Kościoła Katolickiego, 65.
[3] Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym «Dei Verbum», 4.
[4] Por. J. Ratzinger, Komentarz teologiczny, s. 105.
[5] Por. M. Rusecki ks., Objawienia prywatne, w: Leksykon Teologii Fundamentalnej, red. M. Rusecki i in., Lublin-Kraków 2002, s. 853n.
[6] Katechizm Kościoła Katolickiego, 67.
[7] Tamże.
[8] J. Ratzinger, Komentarz teologiczny, s. 107.
[9] Św. Małgorzata Maria Alacoque, Vie et Oeuvres, 2; cyt. za: Liturgia Godzin, t. IV, s. 1264.
[10] Katechizm Kościoła Katolickiego, 66.
[11] Por. M. Rusecki, Objawienia prywatne, s. 854.
[12] J. Ratzinger, Komentarz teologiczny, s. 107.
[13] Por. M. Rusecki, Objawienia prywatne, s. 855-858.
[14] R. Pindel, Proroctwa nie lekceważcie, wszystko badajcie. Objawienia prywatne w świetle Słowa Bożego, Kraków 1998, s. 125n.
[15] Por. M. Rusecki, Objawienia prywatne, s. 858. Imprimatur wydane prze kompetentną władzę kościelną „nie stanowi potwierdzenia autentyczności objawień” (R. Pindel, Proroctwa nie lekceważcie, wszystko badajcie, s. 129).
[16] R. Pindel, Proroctwa nie lekceważcie, wszystko badajcie. s. 123.
[17] Por. M. Rusecki, Objawienia prywatne, s. 858.
[18] J. Ratzinger, Komentarz teologiczny, s. 106.
[19] Tamże, s. 107.
[20] Por. tamże, s. 106n.