Starotestamentalne zapowiedzi końca świata (paruzji, zmartwychwstania) w Pismach i u Proroków.
Tego rodzaju wizje nabrały z biegiem czasu szerszego horyzontu, obejmując nie tylko Izraela, ale także pogańskie narody (zob. So 2 ,4-15), dla których „dzień Pański” miał stać się czasem do ich nawrócenia:
„Przeto oczekujcie na Mnie – wyrocznia Pana –
w dniu, gdy powstanę jako oskarżyciel,
bo postanowiłem zgromadzić narody,
zebrać królestwa, aby wylać na nie moje oburzenie,
cały mój gniew zapalczywy,
bo ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię.
Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste,
aby wszyscy wzywali imienia Pana
i służyli Mu jednomyślnie.
Z tamtej strony rzek Kusz
wielbiciele moi, Córa z moim rozproszonymi, dar Mi przyniosą” (So 3,8-10).