"Racz więc dać Twemu słudze serce pełne rozsądku" (1 Krl 3,9)

Salomon mając świadomość, że brak mu doświadczenia (mądrości) oraz że miał sprawować władzę królewską nad ludem, który jest własnością Boga, poprosił o odpowiednie uzdolnienie, aby mógł jak najlepiej sprawować i wypełnić powierzona sobie misję. Stąd poprosił o „serce pełne rozsądku do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła” (1 Krl 3,9). W tekście hebrajskim występuje zwrot lēḇ šōmēʻa – „serce słuchające (serce [zdolne do] słuchania)”. W antropologii Starego Testamentu serce było postrzegane między innymi jako organ uczuć, pragnień czy też podejmowania decyzji, siedziba życia emocjonalnego oraz intelektualnego, siedlisko umysłu i woli. Serce zdolne do słuchania to serce otwarte na wiedzę[24], na pouczenia Boże, na mądrość[25], której źródłem jest sam Bóg. Mądrość Boża natomiast to ostatecznie księga Prawa Mojżeszowego (zob. Syr 24,23). „Serce słuchające (serce [zdolne do] słuchania)” to ostatecznie serce posłuszne woli Bożej wyrażonej w Prawie oraz w przesłaniu proroków. Warto w tym miejscu wspomnieć, że w paralelnym tekście 2 Krn 1,10 występuje wprost prośba o mądrości i wiedze: „Daj mi obecnie mądrość i wiedzę (ḥoḵmāh ûmadāʻ)”. Tymi cechami odznaczał się Danieli i trzej inni młodzieńcy, który mieli służyć na dworze króla Nabuchodonozora (zob. Dn 1,4.17). W relekturze modlitwy Salomona, zawartej w Księdze Mądrości, również wprost została wyrażona prośba o mądrość: „[...] dajże mi Mądrość, co dzieli tron z Tobą” (Mdr 9,4)[26].

Prosząc o lēḇ šōmēʻa – „serce słuchające (serce [zdolne do] słuchania)”, Salomon miał na uwadze zdolność właściwego sądzenia ludu, który był własnością Boga. Władza sądzenia stanowiła w dawnym Izraelu jedną z głównych prerogatyw króla[27]. Podstawą właściwego sprawowania sądów była z kolei – jak zaznaczył Salomon – umiejętność „rozróżniania dobra i zła”. Umiejętność tę w doskonałym stopniu posiada jedynie Bóg, dlatego Salomon prosił Boga, aby uzdolnił go do dokonywania właściwego osądu. Myśl tę głębiej jeszcze wyraża tekst modlitwy króla zawarty w Księdze Mądrości: „Wybrałeś mnie na króla swojego ludu i na sędziego synów swoich i córek. Z Tobą jest Mądrość, która zna Twe dzieła, i była z Tobą, kiedy świat stwarzałeś, i wie, co jest miłe Twym oczom, co słuszne według Twych przykazań. Wyślij ją z niebios świętych, ześlij od tronu swej chwały, by przy mnie będąc pracowała ze mną i żebym poznał, co jest Tobie miłe. Ona bowiem wie i rozumie wszystko, będzie mi mądrze przewodzić w mych czynach i ustrzeże mnie dzięki swej chwale. I będą przyjemne dzieła moje, będę rozsądzał lud Twój sprawiedliwie i stanę się godnym tronu mego ojca” (Mdr 9,7.9-12).