Zdjęcia wykonane przeze mnie pozornie nie przedstawiają żadnej historii, ale gdyby zagłębić się w zakątki mojej wyobraźni, przedstawiałyby piękną opowieść o Bogu i życiu człowieka. Praca składa się z 9 zdjęć.

Na pierwszym widnieje kwitnące drzewo, które przedstawiać ma świat budzący się do życia wiosną oraz piękno natury w tej oto porze roku.

Drugie opowiada o słonecznych promieniach parzących naszą skórę w lecie. O spokoju duszy. Widnieje na tym zdjęciu kwiat, a dokładniej słonecznik ozdobny.

Trzeci obrazek ma przedstawiać jesień, tak zwaną „złotą porę”. Spadające liście opadają na ziemię z taką lekkością, z jaką Duch Święty przyleciał na ziemię. Złote kolory i jesienne barwy mają oznaczać kolory na złotej koronie króla niebios.

Zdjęcie czwarte przedstawia ostatnią porę roku – zimę. Połyskujący w słońcu śnieg i oprószone nim drzewa.

Następne, czyli już piąte zdjęcie, przedstawia tęczę, która ma oznaczać barwy, kolory jakie wprowadza w nasze życie Bóg.

Szóste, siódme i ósme zdjęcie przedstawiają niebo – dom Boga.

Wszystkie zdjęcia układają się w historię o przemijaniu, o tym, że czas mija, ale gdy nadchodzi kres życia ludzkiego, tak naprawdę nie kończy się ono, tylko zaczyna się życie wieczne w niebie, najpiękniejsze życie.