Komentatorzy przyjmujący bardzo młody wiek powołanego syna Zebedeusza wskazują na niewielkie odległości między miejscowościami Galilejskimi, które są wzmiankowane na kartach Ewangelii. Wskazują, iż zasadnicza część spotkań i formacja uczniów Jezusa dokonywała się w czas świąt, w czas szabatów, nade wszystko zaś podczas wspólnych podróży do Jerozolimy. Prawo bowiem nakazywało pobożnym Żydom trzykrotnie w ciągu roku odbyć pielgrzymkę do Jerozolimy – na święta Paschy, Namiotów i Pięćdziesiątnicy. Podróż z Galilei do Jerozolimy – około sto czterdzieści kilometrów – trwała około tygodnia. W Świętym Mieście spędzano około tygodnia, po czym kolejny tydzień trwał powrót do Galilei. Miał to być czas – w opinii części komentatorów – szczególnej formacji wybranych Apostołów. W tym gronie swoje miejsce mógł mieć także i Jan, który w gronie Apostołów miał starszego brata Jakuba, zwanego Starszym. On zajmował się młodszym bratem podczas wędrówek do Jerozolimy i dbał o jego bezpieczeństwo i potrzeby. W naturalny sposób opiekował się młodszym bratem, który bez trudu mógł być we wspólnocie apostołów.

Argumentując bardzo młody wiek powołanego Jana, komentatorzy wskazują, iż w czasach Jezusa chłopcy w Palestynie najpierw – od piątego do dziesiątego roku życia – uczęszczali do szkół przysynagogalnych, gdzie uczyli się Prawa, czyli Pięcioksięgu, w którym zapisano sześćset trzynaście przykazań. Następnie zaś – od dziesiątego do trzynastego roku życia, czyli do święta bar micwy – nacisk kładziono na tradycję i naukę ustną. W myśl tych zasad Jan w wieku dziesięciu lat zakończył pierwszy etap edukacji w przysynagogalnej szkole, a etap drugi rozpoczął w szkole Jezusa z Nazaretu.

Uznanie bardzo niezwykle młodego wieku Jana, gdy Jezus umierał na krzyżu, pozwala przyjąć, późną datację Ewangelii – około 90 r. po Chr. Oznacza to, że Jan miał wystarczająco dużo czasu, by przemedytować życie i działalność Jezusa. Czas ten zaowocował powstaniem bogatej symboliki, która jest obecna jest w dziele Janowym. Jednym z takich niezwykłych symboli jest „godzina Jezusa”. Niewątpliwie dla Autora Czwartej Ewangelii „godzina Jezusa” to wydarzenia paschalne – męka i śmierć Chrystusa, które ostatecznie prowadziły do Jego zmartwychwstania.