Każda wiosna jest jak obietnica spełnienia - ziemia budzi się do życia, pąki rozkwitają, a słońce coraz odważniej rozlewa swoje światło na świat. W tym czasie natura zdaje się mówić o odnowie i nowym początku, przypominając o głębokim sensie biblijnej przepowiedni o Zmartwychwstaniu Chrystusa.

Jezus powiedział: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie" (J 11,25). Te słowa, choć wypowiedziane wieki temu, wciąż znajdują odzwierciedlenie w cyklach przyrody. Każdej wiosny, po miesiącach zimowego uśpienia, świat ożywa na nowo. To, co wydawało się martwe - nagie drzewa, suche pola - zaczyna pulsować życiem. Podobnie w historii chrześcijaństwa - śmierć nie jest końcem, lecz początkiem nowej drogi.

Wielkanoc, święto Zmartwychwstania Pańskiego, przypomina o zwycięstwie życia nad śmiercią. Tak jak Chrystus powstał z grobu, tak i my, patrząc na budzącą się do życia przyrodę, możemy dostrzec znaki Bożej obecności. Zakwitające kwiaty, powracające z dalekiej podróży ptaki, pierwsze ciepłe promienie słońca - wszystko to są symbole nowego początku.

Tegoroczna wiosna, pełna śpiewu skowronków i rozkwitających pąków, może być dla każdego z nas przypomnieniem o wielkiej obietnicy Zmartwychwstania. To czas, aby odrodzić w sobie wiarę, nadzieję i miłość - wartości, które w dzisiejszym świecie bywają uśpione jak ziemia w zimie. Wiosna to nie tylko zmiana w naturze, ale także zaproszenie do wewnętrznej przemiany.

Czyż nie jest tak, że każda wiosna to przypomnienie o cudzie, który wydarzył się dwa tysiące lat temu?

Zagłosuj na pracę klikając w poniższy link:

Nowe życie w promieniach nadziei