W Okulicach diakonat przyjęło 10 alumnów, a w Górze Motycznej w tym samym czasie 6 dalszych. Krystian Sułkowski z par. pw. MB Bolesnej w Limanowej święcenia diakonatu przyjął w Okulicach. – Dla mnie przyjęcie święceń to jest prosta konsekwencja 5 lat formacji, które w moim przypadku były drogą utwierdzania się w powołaniu – mówi dk. Krystian Sułkowski.

Dlatego dla niego i wielu innych diakonat to oczekiwane wydarzenie, którego pragnęli i do którego się przygotowywali. To zarazem wydarzenie, które w ich życiu wszystko zmienia. – Wraz ze święceniami diakonatu jesteśmy przeniesieni do stanu duchownego, ślubujemy celibat, posłuszeństwo biskupowi, podejmujemy codzienną modlitwę brewiarzową – tłumaczy dk. Jakub Romański, który miał to szczęście, że święcenia mógł przyjąć w swojej rodzinnej parafii, którą są Okulice.

Dlatego od kandydatów do diakonatu wymaga się dojrzałej decyzji, ale także Kościół przeprowadza badanie kanoniczne, czy kandydat nadaje się do stanu duchownego. – Ostatecznie jest to decyzja biskupa, ale przełożeni seminaryjni wyrażają na temat każdego opinię, jak i pyta się wiernych, choćby anonsując temat w ramach ogłoszeń duszpasterskich, i prosząc, by każdy, kto ma wiedzę na temat kandydata, przeszkód w święceniach, koniecznie to zgłosił – wyjaśnia prorektor WSD ks. Lesław Wąchała.

24 maja świecenia diakonatu otrzymało 16 alumnów WSD w Tarnowie. Jednym z nich jest Fiakr Finseramitia, którego biskupem jest udzielający święceń bp Mirosław Gucwa, biskup diecezjalny Bouar w Republice Środkowoafrykańskiej.

- Fiakr, jak i Ozyrys, który przyjął święcenia diakonatu rok temu, a na kapłana będzie święcony we wrześniu w Bouar, formują się w tarnowskim seminarium, mieli możliwość odbyć praktyki duszpasterskie, pomagają na parafiach czy tu, w Krynicy Zdroju, czy w Rumii na Pomorzu, i o ile wiem, to zarówno oni, jak i duszpasterze zadowoleni są z ich posługi. Ja też się cieszę. Ozyrys wraca z nami do RCA, parę miesięcy popracuje na parafii przed święceniami prezbiteratu, a później mam nadzieję, że podejmie pracę w naszym seminarium, w którym mamy obecnie 19 kleryków – mówił bp Mirosław przed Mszą św.

W czasie liturgii kandydaci przyszli diakoni ślubowali posłuszeństwo swemu biskupowi i jego następcom, przyjęli księgę chrystusowej Ewangelii, a następnie przez włożenie rąk i modlitwę konsekracyjną otrzymali święcenia diakonatu. Na przyjęcie Ewangelii szczególnie zwrócił uwagę w homilii bp Mirosław Gucwa.

- Otrzymacie Księgę Ewangelii ze słowami „przyjmij Chrystusową Ewangelię, której głosicielem się stałeś. Wierz w to, co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz i pełnij to, co będziesz nauczał”. Niezwykle ważne słowa, albowiem Ewangelia nadaje sens waszej posłudze, nadaje sens naszej posłudze kapłańskiej i wyznacza również kierunek naszych działań. Będzie wyznaczała też kierunek waszych działań. I miejscem waszej posługi będą wspólnoty parafialne, wspólnoty wiernych, które gromadzą się, aby słuchać słowa Bożego, tym słowem się karmić, karmić się ciałem Chrystusa i dzięki temu wzrastać we wierze – mówił kaznodzieja.

Przypomniał, że naturalnym miejscem posługi diakona są domy chorych, osób samotnych, często zagubionych, osób żyjących na peryferiach. - Spotkacie na waszej drodze ludzi poszukujących prawdy, jak diakon Filip, o którym czytamy w Dziejach Apostolskich, że wiedziony duchem spotkał i towarzyszył w podróży urzędnikowi królowej Kandaki, i prowadził go do wewnętrznego odrodzenia – wyjaśniał.

Przypomniał również, że już nie tylko przez zewnętrzny znak sutanny, ale przez święcenia stają się ludźmi nie z tego świata, stają się ludźmi należącymi do Chrystusa. – Jezus powiedział, że gdybyście należeli do tego świata, świat miłowałby was jako swoją własność. Ponieważ jednak nie jesteście ze świata, bo przecież ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi. Wszędzie potrzebni są jednak świadkowie Ewangelii, gotowi do bezinteresownej służby – dodał.

Fragment homilii wygłosił w języku sango do kilkunastoosobowej grupy rodaków diakona Fiarka. W czasie dziękczynienia po Komunii św. chrześcijanie z RCA zaśpiewali w języku sango pieśń o miłości Pana Boga. Biskup Mirosław natomiast przed błogosławieństwem w kilku zdaniach wyjaśnił sytuację Kościoła w RCA. - Jest tu z nami Roma, mama diakona Fiakra. Ona nie mogła przyjąć Komunii świętej, bo jest protestantką. Ojciec Fiakra także jest protestantem, jednak nie mieli żadnego problemu z tym, by synowi pozwolić przygotowywać się do kapłaństwa w Kościele katolickim. Taki mamy praktyczny wymiar ekumenizmu - objaśniał bp Gucwa.