Parafia NSPJ w Gródku koło Grybowa należy do tych, które 10 maja 1925 roku erygował ówczesny biskup tarnowski Leon Wałęga.

100 lat później, 27 czerwca 2025 roku, w uroczystość odpustową, bp Andrzej Jeż przewodniczył Mszy św. dziękczynnej.

  Ks. proboszcz Ryszard Hebda odsłonił pamiątkowe tablice. ks. Zbigniew Wielgosz /Foto Gość

Przed Eucharystią ks. proboszcz Ryszard Hebda odsłonił trzy pamiątkowe tablice. Pierwsza przypomina 100. rocznicę erygowania parafii, druga proboszczów, a trzecia ks. Ryszarda Guzika, proboszcza w latach 2001-2015.

W homilii bp Jeż przywołał słowa św. Teresy Wielkiej, że "trzeba nam chwytać Pana Boga za serce, bo to jest Jego słaba strona".

- Z Najświętszego Serca Pana Jezusa wypływa miłość i światło, pokój i ocalenie dla świata. Chcemy zanurzyć się w tej Bożej miłości, żeby podejmować nowe wyzwania, które nas czekają. Jezus Chrystus jest naszym największym skarbem, dlatego troszczymy się o nasze zbawienie, o naszą parafialną świątynię, która jest świadkiem naszej wiary, nadziei i miłości. Bardzo wam dziękuję za wszelkie przejawy wzmacniania waszej wiary, za jej nieprzerwane przekazywanie w rodzinach, za troskę o parafię i kościół. Módlmy się o łaskę trwania w Bożej miłości, o dar szczerej i bezinteresownej miłości w naszej wspólnocie parafialnej, abyśmy upodobniali się do jej Boskiego wzoru, którym jest Najświętsze Serce Pana Jezusa - mówił w homilii bp Jeż.

Posłuchaj fragmentu homilii:

Po Eucharystii i procesji wokół kościoła biskup pobłogosławił parafialne centrum duszpasterskie, które będzie służyło spotkaniom grup duszpasterskich działających w parafii.

  Maria Koszyk-Klimza prezentuje jubileuszową publikację o parafii. ks. Zbigniew Wielgosz /Foto Gość

Z okazji jubileuszu została wydana bogato ilustrowana historia parafii. Jej autorka dr Maria Koszyk-Klimza, nauczycielka w miejscowej szkole, przypomina w niej, że inicjatorami budowy kościoła w Gródku był ks. Jan Solak, grybowski proboszcz (parafia św. Katarzyny w Grybowie była macierzystą wspólnotą dla Gródka - przyp. red.), a także mieszkańcy Gródka.

Działkę pod budowę świątyni ofiarowała rodzina Kroków. - I stało się tak, że kościół jak zwornik połączył dwie części Gródka, górną i dolną, jednocząc całą wspólnotę, która własnymi siłami wznosiła świątynię - mówi pani Maria.

Budowa rozpoczęła się w 1910 roku. W 1921 roku odbyła się konsekracja kościoła, której dokonał bp Leon Wałęga. On również, dekretem z 10 maja 1925 roku, erygował w Gródku parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa.

- Ważnym wydarzeniem dla naszej parafii był zakup dzwonów, które potem zarekwirowali Austriacy w czasie I wojny światowej. Okazało się, że nie zostały one przetopione na materiał militarny, ale spoczęły gdzieś w Wiedniu i nie udało się ich odnaleźć. Nowe dzwony zarekwirowali w czasie II wojny światowej Niemcy. Niestety, zostały one przetopione. Te, które obecnie dzwonią, zostały już kupione po wojnie - opowiada autorka historii parafii.

Pani Maria przypomina też jako ważne wydarzenie dla parafii budowę wieży za proboszczowania ks. Witolda Rybskiego.

Ostatnim z wielu dzieł materialnych podejmowanych w parafii,była renowacja budynków gospodarczych, które obecnie będą pełniły rolę centrum duszpasterskiego parafii, zapewniającego miejsca spotkań dla grup parafialnych: LSO, DSM, Caritas i innych.

  Błogosławieństwo centrum duszpasterskiego. ks. Zbigniew Wielgosz /Foto Gość

Parafia w Gródku znana jest w całej diecezji jako jedna z pierwszych, w których róże Żywego Różańca zaangażowały się bardzo aktywnie w pomoc misjom i misjonarzom. Tutaj również, od samego początku istnienia tej akcji w diecezji tarnowskiej, pojawili się kolędnicy misyjni.

Miejscowa wspólnota to także gleba, na której wyrosło w ostatnim czasie w parafii wiele powołań kapłańskich, a najmłodsi księża rodacy przyjechali na jubileuszowe uroczystości.

Parafianie przygotowywali się do nich przez cały rok m.in. poprzez misje, a także peregrynację obrazu Serca Pana Jezusa, który nawiedził domy parafian.

- Gródek ma piękne położenie, jego skarbem jest zabytkowy kościół, ale i ludzie, którzy o niego dbają, pracowici, budujący wielopokoleniową wspólnotę, trzymającą się ziemi, wiary, Pana Boga. Prężnie działają tutaj OSP, biblioteka, dom kultury, wiele grup przy domu kultury i parafii. Od września nowego roku szkolnego nasze dzieci będą się uczyły w nowej, pięknej szkole - wymienia Józefa Krok, sołtys wsi.