Drukuj
Gratiosa, czyli łaskawa
Parafia Zasów to cztery wioski leżące w trzech gminach – całe szczęście, że na terenie jednego tylko województwa – i jedna taka Matka Boża.
– W ciągu minionych lat wysiłkiem parafian udało się odnowić całą świątynię – mówi ks. Krzysztof Pietras
Grzegorz Brożek
Wzasowskiej świątyni jest w sumie siedem ołtarzy. Niemal w każdym jest obraz. Na kilku przedstawiona jest Maryja, ale Matka Boża Zasowska znajduje się tylko na jednym. Stoi skromnie z prawej strony, w transepcie południowym kościoła.
Złota era
Zasów, zarówno jako parafia, jak i miejscowość, ma imponującą historię. Powstał w XIII wieku na skraju Puszczy Sandomierskiej. Od 1364 roku parafia należała do dekanatu dębickiego, zwanego leśnym, bo jego mieszkańcy zajęli tereny dopiero co wydarte puszczy. – Parafia była kiedyś niezwykle rozległa. Sięgała aż po dzisiejszą trasę E-4. Do niej także należała Jastrząbka. Byłoby z tego niemałe księstwo – mówi ks. Krzysztof Pietras, proboszcz zasowski. Niegdyś Zasów należał do Zawiszy Czarnego z Garbowa, potem do możnej rodziny Tarnowskich, później przechodził z rąk do rąk.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
- Zobacz więcej w bibliotece