O tym, jak Maryja była ważna w posłudze pasterskiej abp. Jerzego Ablewicza, świadczy chociażby wspomnienie Jana Pawła II z książki „Wstańcie, chodźmy!”. „Księża w diecezji mojego przyjaciela – arcybiskupa Ablewicza, wiedzieli, że w piątki nie przyjmuje” – pisał papież Polak. – „Tego dnia pielgrzymował pieszo 14 kilometrów do Tuchowa, do Sanktuarium Maryjnego w diecezji. Po drodze przygotowywał niedzielne kazanie”. Ksiądz infułat Władysław Kostrzewa, który przez 15 lat był jego kapelanem i towarzyszem w tej drodze, wspomina, że arcybiskup wychodził rano, bez śniadania, zabierając ze sobą co najwyżej kilka kostek cukru. Na miejscu się spowiadał, celebrował Mszę św. wspólnie z ojcami redemptorystami i następnego dnia pełny nowych sił wracał do Tarnowa.