Grzegorz Brożek: Jakie znaczenie w Pani życiu ma Stefania Łącka?

Barbara Wójcik: Wypełniła dokładnie połowę mojej doczesności. Kiedy Stefania Łącka pojawiła się w moim życiu, miałam 30 lat. To był 1991 rok. Byłam wtedy dyrektorem szkoły podstawowej w Gorzycach, gmina Żabno, i szukałam patrona dla szkoły, wzorca dla uczniów. Chciałam Brandstaettera, ale doszłam do wniosku, że do wiejskiej szkoły, dla małych dzieci nie byłby to dobry patron. Chodziłam do tej placówki jako uczennica, więc miałam jakieś pojęcie. We wrześniu byłam jak zwykle na odpuście w sanktuarium w Odporyszowie. Kazanie na sumie głosił ks. Władysław Golec, proboszcz parafii Gręboszów. Wtedy usłyszałam po raz pierwszy o Stefanii Łąckiej. Na kazaniu opowiadał o wybitnych postaciach Powiśla. Wymienił także ją.