Niektórzy ludzie są zdania, że to, co nas otacza jest zwyczajne, płytkie, nie mające głębszego sensu i znaczenia. Czasem wystarczy jednak przystanąć na chwilę, posłuchać śpiewu ptaków, szumu wiatru tańczącego wśród koron drzew, czy po prostu się zatrzymać i spokojnie odetchnąć świeżym powietrzem.

Gdy spojrzymy na kwiaty, niebo, słońce i całe piękno przyrody w spokoju i bez pośpiechu towarzyszącego wszystkim w XXI wieku, dostrzegamy pewne aspekty, drobne szczegóły, których normalnie nigdy byśmy nie zauważyli. Każdy element świata wydaje nam się wyjątkowy, unikatowy i urzekający. Kwitnące drzewa zdają się być jeszcze piękniejsze niż zwykle, a mlecze zachwycają swoim głębokim żółtym kolorem. Czuć życie tętniące dookoła nas i zaczynamy je doceniać widząc piękno tego wszystkiego. Zwykły pająk kołyszący się na kwiecie i wijący pajęczynę urzeka delikatnością i starannością, z jaką to robi.

Niebo także ma wiele do przedstawienia. Niekiedy chmury układają się w przeróżne, intrygujące kształty, które nie sposób odgadnąć, ale gdy już się uda, to zostają one w pamięci i nie chcą zniknąć. Uwielbiam tą ciszę i spokój dającą się odczuć podczas spacerów drogami i drobnymi dróżkami Zwiernika. Ciepła, rodzinna atmosfera otaczająca każdego z osobna jest wyjątkowa. Wiosenne słońce wygląda ponad czubki drzew, można spotkać wielu spacerujących ludzi, siedzących w swoich ogródkach z rodzinami i korzystających z piękna przyrody.

Wracając do domu zatrzymuję się pod naszą kapliczką, która stoi tutaj od bardzo dawna i co roku codziennie w maju zbieramy się pod nią razem z rodziną i sąsiadami śpiewając Litanię Loretańską i różne pieśni Maryjne w unikalnej atmosferze wpatrując się w obliczę Maryi i wznosząc wzrok ku niebu. Takie majówki mają swój odrębny klimat, można poczuć, jakby się było bliżej Boga i Maryi.

Drobne promyki słońca próbują przedrzeć się zza koron drzew, a kręte drogi wydają się zapętlać w nieskończoność, podobnie jak widoki, które po każdym beztroskim spacerze pozostają w naszych wspomnieniach na bardzo długo, aby przypomnieć o sobie w najmniej spodziewanym momencie.

Piękno świata skrywa się tuż za rogiem, a czasami możemy dostrzec je wyglądając przez okno naszego domu. Wystarczy chcieć je odkryć i zobaczyć. Zwykły i nudny spacer drogą pokonywaną przez nas każdego dnia może przerodzić się w wyjątkowe chwile i niezwykłą przygodę wywołującą pozytywne odczucia, które każdy chciałby poczuć.