Grzegorz Brożek: Malejąca frekwencja na różnego rodzaju spotkaniach, w tym nauczycieli, może zastanawiać, czy warto jeszcze organizować takie specjalistyczne duszpasterstwo?

Ks. Grzegorz Franczyk: Duszpasterstwa nie robi się dla tysięcy czy milionów, ale dla człowieka, który ma swoje duchowe potrzeby. W tym znaczeniu warto pójść za jedną owcą, a nie czekać na to, że zrobimy coś, jeśli zbierze się tysięczne „stado”. Ważna jest wspólnota ludzi jednej profesji, przeżywających te same dylematy i trudności, ale i radości. Chcemy szczególną uwagę położyć na spotkania w ramach dekanatu, bowiem w niezbyt dużym gronie łatwiej się poznać, wymienić kontakty czy doświadczenia.