W Dniu Zadusznym wspominamy zmarłych, którzy odeszli od nas na przełomie 2022 i 2023 roku (począwszy do listopada) oraz w trwającym jeszcze 2023 roku.

Ks. Stanisław Kukla - rezydent i emerytowany proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża św. w Podolu - urodził się 8 kwietnia 1929 roku w Starych Żukowicach jako syn Józefa i Marii z domu Wielgus. Egzamin dojrzałości złożył w Tarnowie w 1950 roku, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Karola Pękali 29 czerwca 1955 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Domosławice (od 16 lipca 1955 roku), Siedlce (od 22 sierpnia 1959 roku) oraz Podole (od 1 września 1963 roku). Z dniem 30 stycznia 1971 roku objął urząd proboszcza parafii pw. Podwyższenia Krzyża św. w Podolu, który pełnił do 8 sierpnia 1999 roku, a następnie pozostał w tejże parafii w charakterze rezydenta. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał w roku 1968 diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w roku 1979 diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. W sierpniu 2014 roku został obdarzony godnością Kanonika Gremialnego Kapituły Kolegiackiej św. Wawrzyńca Męczennika w Wojniczu, a w listopadzie 2014 roku Kanonika Gremialnego Seniora tejże Kapituły. W 2014 roku w plebiscycie "Sądeczanina" ks. Kukla zdobył tytuł "Sądeczanina Roku".

  Ks. Stanisław Kukla.
Archiwum TGN

Ks. Stanisław Celusta, były proboszcz parafii Żurowa w dekanacie ołpińskim, urodził się 17 września 1955 roku w Łącku. Egzamin dojrzałości złożył w 1976 w Krakowie, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych 23 maja 1982 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza. Jako wikariusz pracował w parafiach: Szerzyny (od 3 sierpnia 1982 roku), Mielec - Ducha Świętego (od 26 czerwca 1984 roku), Czermna (od 17 czerwca 1985 roku), Krużlowa (od 1 sierpnia 1990 roku) oraz Nagoszyn (od 26 sierpnia 1995 roku). 26 września 1996 roku został mianowany na urząd proboszcza parafii pw. św. Małgorzaty PM w Żurowej, który pełnił do 18 sierpnia 2007 roku. W latach 2007-2018 mieszkał w parafii Świniarsko w charakterze rezydenta. Od 2018 roku przebywał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie.

  Ks. Stanisław Celusta.
Archiwum TGN

Gen. Mirosław Hermaszewski odwiedził w 2015 roku Rzepiennik Biskupi. Zwierzył się wówczas z ważnego doświadczenia. - W kosmos leci się inżynierem, wraca się humanistą i filozofem. Zderzenie z bezkresem kosmosu czyni człowieka pokornym. Docenia się też zwyczajne życie. Ono inaczej smakuje, kiedy człowiek zetknie się z nieskończonością natury - mówił generał. Jedyny jak dotąd polski kosmonauta zmarł 12 grudnia 2022 roku.

  Gen. Hermaszewski.
Archiwum TGN

Ks. Wojciech Reciak, wikariusz parafii Gawłów, urodził się 2 stycznia 1974 roku w Limanowej jako syn Ryszarda i Janiny z domu Król. Egzamin dojrzałości złożył w 1993 roku w I Liceum Ogólnokształcącym w Limanowej. W 1994 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Wiktora Skworca 27 maja 2000 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Lipnica Murowana (od 26 sierpnia 2000 roku), Lisia Góra (od 1 września 2002 roku), Ropa (od 1 września 2008 roku), Bystra (od 1 września 2012 roku) oraz Gawłów (od 1 września 2016 roku). Ponadto pełnił funkcje dekanalnego duszpasterza Liturgicznej Służby Ołtarza oraz wicenotariusza w dekanacie Ropa, a także był członkiem Rady Kapłańskiej Diecezji Tarnowskiej (2010-2015).

  ks. Wojciech Reciak.
Archiwum TGN

Ks. Zbigniew Stabrawa, proboszcz w Mordarce, urodził się 18 grudnia 1962 roku w Bochni jako syn Jana i Genowefy z domu Łukasik. Pochodził z parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Nowym Wiśniczu. Egzamin dojrzałości złożył w 1981 roku w Liceum Ogólnokształcącym w Bochni, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 24 maja 1987 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Koszyce Wielkie (1987-1991), Limanowa - Matki Boskiej Bolesnej (1991-2001 oraz 2002-2010) oraz Mielec - Matki Bożej Nieustającej Pomocy (2001-2002). W roku 2002 została mu powierzona misja budowy tymczasowej kaplicy w Mordarce, a później kościoła. W dniu 1 stycznia 2011 roku został mianowany administratorem, a z dniem 1 lipca 2012 roku proboszczem nowo utworzonej parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Mordarce. W kolejnych latach, wraz z parafianami, kontynuował budowę kościoła parafialnego, doprowadzając do jego konsekracji przez biskupa tarnowskiego Andrzeja Jeża 10 października 2021 roku. Ponadto był członkiem V Synodu Diecezji Tarnowskiej.

  Ks. Zbigniew Stabrawa.
Archiwum TGN

Ks. Stanisław Urbański urodził się 7 lutego 1950 roku w Brzesku jako syn Karola i Magdaleny z domu Kądziołka. Pochodził z parafii Szczepanów. Egzamin dojrzałości złożył w 1969 roku w Brzesku. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 6 czerwca 1976 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Nawojowa (od 24 czerwca 1976 roku), Mielec – Matki Bożej Nieustającej Pomocy (od 18 czerwca 1979 roku), Tymowa (od 26 czerwca 1984 roku) i Rzezawa (od 24 września 1986 roku). W dniu 18 maja 1990 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Jodłowej. Urząd proboszcza pełnił do sierpnia 1995 roku, a następnie podjął posługę duszpasterską w Austrii. Po powrocie z Austrii w 2015 roku, zamieszkał w parafii Szczepanów w charakterze rezydenta. Od 16 października 2017 roku mieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał w dniu 25 marca 1991 roku diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale. Zmarł 23 grudnia 2022 roku.

  Ks. Stanisław Urbański.
Archiwum TGN

Benedykt XVI jeszcze jako kardynał odwiedził sanktuarium św. Stanisława w Szczepanowie, gdzie uczestniczył w obchodach 750. rocznicy kanonizacji św. Stanisława Biskupa i Męczennika jako legat Jana Pawła II.

  Benedykt XVI.
Archiwum TGN

Redemptorysta o. Kazimierz Fryzeł zmarł nagle 1 stycznia 2023 roku w domu zakonnym redemptorystów w Krakowie. Miał 76 lat. Urodził się 13 września 1946 roku w Łękach Górnych (diecezja tarnowska) z rodziców Andrzeja i Marii z domu Sarneckiej. W 1964 roku został przyjęty do zgromadzenia redemptorystów. Pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1965 roku, zaś śluby wieczyste 2 lutego 1975 roku. Święcenia prezbiteratu przyjął 29 czerwca 1975 roku w Rzymie z rąk papieża Pawła VI. Po święceniach pracował jako duszpasterz i katecheta w Tuchowie (1975-1976). W latach 1976-1982 odbywał studia z zakresu teologii pastoralnej na Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Następnie podjął posługę wychowawcy i wykładowcy w WSD Redemptorystów w Tuchowie. W latach 1982-1984 był socjuszem prefekta studentatu, zaś w kolejnych latach pełnił urząd prefekta studentatu (1984-1990). Następnie zamieszkał w domu zakonnym w Lubaszowej (1990-1992). W 1992 roku został dyrektorem biblioteki w Tuchowie, zaś w latach 1996-2002 był proboszczem parafii Nawiedzenia NMP w Tuchowie. Z Tuchowa został przeniesiony do Gliwic, gdzie posługiwał jako duszpasterz i rekolekcjonista (2002-2008). Od 2008 roku mieszkał w Krakowie. Przez wiele lat był wykładowcą spowiednictwa i kierownictwa duchowego m.in. w WSD Redemptorystów w Tuchowie, WSD Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie, WSD Braci Mniejszych Konwentualnych w Krakowie, a także w Instytucie Homiletycznym w Krakowie. Przeprowadził wiele serii rekolekcji i dni skupienia dla sióstr zakonnych i kapłanów. Współpracował z wydawnictwem Homo Dei, prezentując czytelnikom najnowsze dokumenty Kościoła. Jest autorem wielu książek i artykułów, głównie z zakresu teologii pastoralnej i spowiednictwa.

  O. Kazimierz Fryzeł.
Archiwum TGN

Ks. Zbigniew Kołodziej, rezydent w parafii Jazowsko, urodził się 9 lipca 1953 roku w Brzynie (miejscowości należącej do parafii Jazowsko) jako syn Wojciecha i Janiny z domu Majerska. Egzamin dojrzałości złożył w 1973 roku w Nowym Sączu. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 24 maja 1979 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Sędziszów Małopolski (od 18 czerwca 1979 roku), Tarnów - katedra (od 10 czerwca 1983 roku) i Dębica - Matki Bożej Anielskiej (od 31 grudnia 1990 roku do 5 kwietnia 2000 roku). Ponadto sprawował funkcję diecezjalnego referenta do spraw pielgrzymek zagranicznych i kapelana szpitala w Dębicy. W latach 2000-2002 mieszkał w Domu Księży Emerytów w Tarnowie przy ul. Pszennej, a w latach 2002-2004 mieszkał w parafii Szlachtowa. Od października 2004 roku był rezydentem w parafii Jazowsko.

  Ks. Zbigniew Kołodziej.
Archiwum TGN

Sylwester Hasior z Wysokiego zmarł w niedzielę 8 stycznia w szpitalu na skutek rozległych poparzeń, których doznał tuż przed świętami Bożego Narodzenia podczas pożaru, który wybuchł w kotłowni jego domu. Trafił do szpitala i od tamtego momentu trwała walka o jego życie. Niestety nie udało się go uratować. Zawsze to on spieszył z pomocą innym. Życzliwy, dobry, uśmiechnięty służył ludziom jako strażak, jako sąsiad i radny. Potrafił mobilizować ludzi w słusznej strawie, swoim entuzjazmem i zaangażowaniem zarażał innych, by wspólnie działać na rzecz rozwoju swojej małej ojczyzny, Ochotniczej Straży Pożarnej w Wysokiem, której był wiceprezesem i Klubu Sportowego Krokus Przyszowa, w którym grał. Kochał i dbał o swoją rodzinę - żonę i trójkę dzieci. To oni w przejmującym, pełnym bólu i miłości liście odczytanym podczas pogrzebu napisali: "Dziękujemy, że uratowałeś nas w tym strasznym dniu, że Bóg czuwał nad tobą i dał ci siłę wyjść z płonącej kotłowni i nas obudzić. Chcielibyśmy, choć jeszcze raz posłuchać Twojego głosu, przytulić się czy dać buziaka na dobranoc". Sylwester Hasior miał 36 lat. W 2018 roku został radnym gminy Limanowa. Był strażakiem i społecznikiem. Ci, którzy go znali, wspominają go jako wrażliwego na potrzeby innych, zawsze bliskiego ludziom, uczciwego, ambitnego, nigdy nieodmawiającego nikomu pomocy, dobrego i życzliwego. W jego pogrzebie, który odbył się 11 stycznia w kościele parafialnym w Kaninie, wzięło udział bardzo wielu ludzi, poruszonych jego tragiczną śmiercią.

  Sylwester Hasior.
Archiwum TGN

Ojciec Kazimierz Piotrowski urodził się 2 lutego 1964 roku roku w Jastrzębi (diecezja tarnowska) z rodziców Zdzisława i Heleny z domu Jurkiewicz. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. H. Sienkiewicza w Bobowej. Redemptorystów poznał podczas misji parafialnych, które w jego rodzinnej parafii prowadzili ojcowie Stanisław Szczurek i Alfons Mazur. W 1983 roku został przyjęty do zgromadzenia redemptorystów. Po odbyciu nowicjatu w Lubaszowej, pierwsze śluby zakonne złożył 2 lutego 1986 roku, zaś śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1990 roku w Tuchowie. Święcenia prezbiteratu przyjął 25 maja 1991 roku w Tuchowie z rąk bp. Józefa Życińskiego. Tuż po święceniach pracował jako duszpasterz w Mierzynie. W 1993 roku został skierowany do posługi w Drohobyczu (Ukraina), gdzie był m.in. redaktorem naczelnym diecezjalnego kwartalnika „Radość Wiary”. W latach 1998-1999 odbywał Tirocinium w Krakowie. W latach 1999-2001 był misjonarzem w Głogowie, a następnie został mianowany „animatorem życia duchowego i wspólnotowego redemptorystów mieszkających w Lublinie”, gdzie zajmował się przede wszystkim budową nowego ośrodka, jak również odbył specjalistyczne studia podyplomowe z zakresu rachunkowości i finansów. W latach 2004-2005 pracował jako misjonarz w Skarżysku-Kamiennej, skąd został przeniesiony do domu prowincjalnego w Warszawie, by podjąć zadania wiceekonoma Prowincji. W 2005 roku ukończył studia z historii Kościoła na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 2011-2019 pełnił urząd ekonoma prowincji warszawskiej redemptorystów. Po zakończeniu misji ekonoma został przeniesiony do Tuchowa, gdzie na miarę swoich możliwości angażował się w apostolstwo tamtejszej wspólnoty. Przez wiele lat był przewodniczącym prowincjalnego Sekretariatu Misji Zagranicznych, a także Komisji Liturgicznej. Jego staraniem w ostatnich latach ukazywały się m.in. kolejne tomy „Monumenta Hofbaueriana”, zbierające naukowe odkrycia dotyczące św. Klemensa Hofbauera. Był wielkim czcicielem Matki Bożej Nieustającej Pomocy i propagatorem Jej kultu.

  O. Kazimierz Piotrowski.
Archiwum TGN

Ks. Władysław Kiełb - emerytowany proboszcz parafii Szczepanowice, rezydent w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tanowie - urodził się 8 listopada 1949 roku w Mielcu jako syn Bolesława i Bolesławy z domu Moryto. Pochodził z parafii Chorzelów. Egzamin dojrzałości złożył w 1972 roku w Mielcu, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 28 maja 1978 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Moszczenica (od 17 czerwca 1978 roku) oraz Szczepanowice (od 10 czerwca 1983 roku). Z dniem 26 sierpnia 1987 roku został mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem św. Katarzyny PM w Kamionce Małej; 5 sierpnia 1991 roku został mianowany proboszczem parafii pw. Niepokalanego Serca Maryi w Szczepanowicach. Urząd proboszcza parafii Szczepanowice pełnił do 10 sierpnia 2019 roku, a następnie zamieszkał w parafii Szczucin w charakterze rezydenta. Od października 2020 roku przebywał jako rezydent w parafii Sienna, a od stycznia 2023 roku zamieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. Ponadto sprawował obowiązki dekanalnego ojca duchownego oraz duszpasterza apostolstwa trzeźwości w dekanacie Tarnów-Zachód, a także referenta do spraw misji w dekanacie Ujanowice. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał w 1988 roku diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w 1996 roku diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto.

  Ks. Władysław Kiełb.
Archiwum TGN

Ks. Stanisław Skowron - emerytowany proboszcz parafii Matki Bożej Królowej Polski w Drwini, rezydent w parafii św. Mikołaja Biskupa w Bochni - urodził się 7 kwietnia 1941 roku w Weryni jako syn Bronisława i Józefy z domu Kardyś. Pochodził z parafii Kolbuszowa. W 1959 roku złożył egzamin dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Kolbuszowej, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Następnie po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 27 czerwca 1965 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Chorzelów (od 19 lipca 1965 roku), Dębno (od 21 czerwca 1967 roku), Szczurowa (od 9 lipca 1969 roku), Otfinów (od 1 lipca 1975 roku) oraz Jodłowa - św. Stanisława BM (od 25 sierpnia 1980 roku). Z dniem 14 września 1985 roku został mianowany na urząd proboszcza parafii Matki Bożej Królowej Polski w Drwini, który pełnił do 30 czerwca 2007 roku. Od 19 sierpnia 2007 roku przebywał jako rezydent w parafii św. Mikołaja Biskupa w Bochni. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał w roku 1994 diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale.

  Ks. Ryszard Rutkowski.
Archiwum TGN

Ks. Ryszard Rutkowski - proboszcz parafii Trójcy Przenajświętszej w Głębokiem - urodził się 2 stycznia 1953 roku w Przecławiu jako syn Antoniego i Eleonory z domu Drogoń. Pochodził z parafii Wszystkich Świętych w Chorzelowie. W 1972 roku złożył egzamin dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Mielcu, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Następnie po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 28 maja 1978 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Zabawa k. Dębicy (17 czerwca 1978 roku), Nowy Sącz - Matki Bożej Niepokalanej (od 10 czerwca 1983 roku), Brzesko - Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i św. Jakuba Apostoła (od 21 czerwca 1986 roku) oraz Zakliczyn - św. Idziego Opata (od 23 sierpnia 1989 roku). W dniu 23 stycznia 1992 roku został mianowany proboszczem parafii Chrystusa Króla w Górze Motycznej; 23 sierpnia 2003 roku objął urząd proboszcza parafii Trójcy Przenajświętszej w Głębokiem. Ponadto pełnił obowiązki wicedziekana oraz dekanalnego duszpasterza apostolstwa trzeźwości w dekanacie Piwniczna, dekanalnego referenta ds. misji oraz dekanalnego wizytatora nauki religii w dekanacie Dębica-Wschód, a także w latach 1995-2000 członka Rady Kapłańskiej Diecezji Tarnowskiej. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał w roku 1992 diecezjalne odznaczenie Expositorium Canonicale, a w roku 1996 diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto. W roku 2021 został obdarzony godnością kanonika honorowego Kapituły Kolegiackiej w Nowym Sączu.

  Wojciech Rosa.
Archiwum TGN

Wojciech Rosa, był znany mieszkańcom Brzeska ze swojej pasji do koni i działalności w Grupie Teatralnej 25+ i chórze Gaudium, działających przy parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Brzesku. On także poprowadził koncert laureatów ostatniej edycji Brzeskiego Konkursu Kolęd i Pastorałek "O Muszlę św. Jakuba". „Gość Tarnowski” poznał go jako narratora w misterium „Tajemnica Eucharystii”, którą Grupa 25+ zagrała w wielu miejscach naszej diecezji i w Polsce. Mówił nam wtedy, że wielu z nas nie ma świadomości tego, co się dzieje w czasie Eucharystii, traktujemy ją sztampowo i nie dostrzegamy żywego Chrystusa, a tylko to może zmienić naszą perspektywę i wpłynąć na nasze życie, nie tylko na przeżywanie Mszy św. „Doświadczenie bliskości Jezusa w czasie Mszy św. rzutuje na to, jak postępuję i jakich wyborów dokonuję poza murami kościoła. Wyrwane zdania z misterium "Tajemnica Eucharystii" przypominają mi się nawet gdzieś w ciągu dnia, ustawiają do pionu, są jak drogowskaz w życiu” - mówił nam Wojciech Rosa.

  Ks. Tadeusz Baniowski.
Archiwum TGN

Ks. Tadeusz Baniowski, chrystusowiec. Przyszedł na świat 11 listopada 1930 r. w Charzewicach. Tydzień później, 18 listopada 1930 r., został ochrzczony w parafii pw. Nawiedzenia NMP w Domosławicach. Tam również był bierzmowany w 1948 r. W 1955 r. zgłosił się do Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców. Profesję dozgonną złożył 8 września 1959 r. w Poznaniu, a 9 czerwca 1962 r. przyjął z rąk abp. Antoniego Baraniaka SDB święcenia kapłańskie. Po święceniach krótko pracował jako wikariusz w Płotach. Potem pracował jako katecheta i wikariusz w parafii pw. św. Piotra i Pawła w Szczecinie Podjuchach. W 1970 roku wyjechał do pracy misyjnej w Brazylii, gdzie pracował przez ponad 20 lat na placówkach Towarzystwa Chrystusowego w Mendes, Santanie, w domu prowincjalnym w Kurytybie Campo Largo, Ijui. W lutym 1991 r. wylądował w Republice Południowej Afryki, w której posługiwał sześć i pół roku w Vanderbijlpark. Od lutego 1998 r. pomagał w duszpasterstwie w polonijnej parafii w Manchesterze, a od maja 1999 r. w Alcalá de Henares na przedmieściach stolicy Hiszpanii. W grudniu 2000 r. ponownie udał się do Brazylii, by wspomóc duszpastersko Współbraci z Santany (2000-2002), Cruz Machado (2002-2003), Mallet (2003-2005), Quedas Do Iguaςu (2005-2006). We wrześniu 2006 r. osiadł w parafii Matki Bożej Bolesnej w Chociwlu. Stamtąd jeszcze raz udało mu się wyjechać do pomocy w duszpasterstwie polonijnym: w latach 2009-2014 pomagał w naszej parafii w chicagowskim Trójcowie. Do końca aktywnie włączał się w posługę duszpasterską w chociwelskiej parafii. Zmarł w poniedziałek 15 maja 2023 r. w swoich rodzinnych stronach w Domosławicach.

  Ks. Kazimierz Górka.
Archiwum TGN

Ks. Kazimierz Górka - były proboszcz parafii Sarnów k. Mielca, rezydent w parafii Okulice - urodził się 3 marca 1940 roku w Kaninie, jako syn Jana i Zofii z domu Kotlarz. W 1959 roku złożył egzamin dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Limanowej, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Następnie po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 27 czerwca 1965 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Góra św. Jana (od 1 września 1965 roku), Sarnów k. Mielca (od 1 września 1968 roku), Nawojowa (od 1 września 1974 roku), Chełm (od 1 września 1978 roku) oraz Poręba Spytkowska (od 1 września 1982 roku). 1 września 1981 roku został mianowany na urząd proboszcza parafii Gierczyce, który pełnił do 31 sierpnia 1982 roku. Z dniem 2 października 1982 roku objął urząd proboszcza parafii Sarnów k. Mielca, który pełnił do 31 sierpnia 1993 roku, po czym zamieszkał w charakterze rezydenta najpierw w parafii Poręba Spytkowska, a następnie od roku 1994 w parafii Okulice. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto.

  Ks. Michał Drożdż.
Archiwum TGN

Ks. prof. Michał Drożdż był jednym z założycieli kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, a także inicjatorem organizowanej co roku na UPJPII Międzynarodowej Konferencji Etyki Mediów. Urodził się 19 lutego 1958 w Nowym Sączu. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 maja 1983 r. z rąk bp. Jerzego Ablewicza. W tym samym roku na Wydziale Teologicznym ówczesnej Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie uzyskał magisterium z teologii na podstawie pracy pt. "Spór między idealizmem a realizmem w mechanice kwantowej według Henryka Mehlberga", napisanej pod kierunkiem ks. doc. dra hab. Michała Hellera. Ukończył Journalism nad Social Communications na Politechnice Federalnej w Zurychu. W 2003 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii (specjalność filozofia przyrody) na podstawie dysertacji "Faktyczność i możliwość. Interdyscyplinarna analiza koncepcji struktury czasu Carla Friedricha von Weizsäckera w ramach jego integralnego systemu myślenia" w Uniwersytecie Leopolda Franciszka w Innsbrucku. Stopień doktora habilitowanego nauk o mediach i komunikacji społecznej nadał mu Uniwersytet Katolicki w Rużomberku w 2007 r. na podstawie rozprawy "Logos i ethos mediów. Dyskurs paradygmatyczny filozofii mediów". W 2020 r. otrzymał tytuł profesora nauk społecznych. Zainicjował organizowaną przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Międzynarodową Konferencję Etyki Mediów. W 2011 r. zorganizował na tej uczelni IV European Central Communication Forum. W latach 1993-2005 był dyrektorem programowym Radia Plus, później RDN Małopolska, a w okresie od września 1993 do sierpnia 1997 również Wydawnictwa Biblos. Był redaktorem naczelnym "Studia Socialia Cracoviensia". Specjalizował się w filozofii mediów i komunikacji, teorii dziennikarstwa, filozofii kultury i aksjologii komunikowania. Ks. prof. Drożdż był członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, przewodniczącym Sekcji Aksjologii Komunikowania PTKS, zastępcą przewodniczącego Polskiego Stowarzyszenia Edukacji Medialnej i Dziennikarskiej oraz członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy. Był także członkiem Rady Doskonałości Naukowej na kadencję 2019-2024, członkiem Rady Naukowej i Rady ds. Mediów Konferencji Episkopatu Polski oraz sekretarzem Tarnowskiego Koła Teologicznego i Asystentem Kościelnym Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców w Tarnowie. Był członkiem Zespołu ds. Mediów V Synodu Diecezji Tarnowskiej. Od października 2017 r. pełnił funkcję delegata ds. mediów Diecezji Tarnowskiej. W listopadzie tego samego roku został mianowany przewodniczącym Naczelnego Sądu Dziennikarskiego w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich. W 2019 r. został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji. W 2019 r. został Archidiakonem Kapituły Kolegiackiej w Nowym Sączu, w której jako kanonik zasiadał od 2001 roku. W dniu 28 kwietnia 2021 r. został wybrany członkiem Rady Programowej Telewizji Polskiej na okres czteroletniej kadencji.

  Ks. Kazimierz Czesak.
Archiwum TGN

Ks. Kazimierz Czesak przez 20 lat był gospodarzem parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu i dziekanem dekanatu Mielec-Południe. Urodził się 24 lutego 1947 r. w Łazach (powiat bocheński) jako syn Józefa i Rozalii z domu Dziedzic. Pochodził z parafii Brzeźnica k. Bochni. Święcenia kapłańskie przyjął w Tarnowie 30 maja 1971 r. Jako neoprezbiter pracował w Wierzchosławicach, następnie w parafii katedralnej w Tarnowie. Kilka lat pełnił posługę kapelana tarnowskiego szpitala. W latach 1985-1997 był proboszczem w Ryglicach. Gospodarzem parafii pw. Matki Bożej Nieustającej w Mielcu i dziekanem dekanatu Mielec-Południe był w latach 1997-2017. „W tym czasie świątynia i jej otoczenie wypiękniały. Starania Księdza zaowocowały m.in.: nowym prezbiterium, odnowieniem wieży kościoła, budową KANY, gruntowną modernizacją plebanii i budynków parafialnych, budową granitowych schodów do głównego wejścia i granitowego ogrodzenia wokół kościoła i budynków plebanii, wykonaniem granitowych chodników wokół świątyni, budową pomnika św. Jana Pawła II, poświęceniem nowej kaplicy na plebanii pw. Pana Jezusa Miłosiernego, konsekracją kościoła i ogłoszeniem w 2011 r. Matki Bożej Nieustającej Pomocy patronką miasta Mielca” - podkreślono na stronie internetowej parafii. W 2001 r. został ks. Kazimierz Czesak obdarzony godnością kanonika gremialnego Kapituły Katedralnej w Tarnowie. W roku 2007 otrzymał tytuł „Mielczanina Roku”. W 2016 roku papież Franciszek nadał mu tytuł Kapelana Jego Świątobliwości (prałata). W 2018 roku Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Mieleckiej odznaczyło go „Pieczęcią Zasług Obywatelskich - Sigillum Meriti Civilis”.

  Ks. Stefan Broniak.
Archiwum TGN

Ks. Stefan Broniak urodził się 28 lipca 1946 roku w Rajbrocie. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych, otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 31 maja 1970 roku, w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Gorlice - Narodzenia NMP (od 24 czerwca 1970 roku), Dębica - św. Jadwigi (od 24 czerwca 1974 roku), Tarnów - św. Józefa i Matki Bożej Fatimskiej (od 17 czerwca 1977 roku), Bochnia - św. Mikołaja (od 19 sierpnia 1981 roku). 8 lipca 1985 roku otrzymał nominację na urząd proboszcza parafii pw. Trójcy Przenajświętszej i św. Leopolda w Rzezawie, który pełnił do 2016 roku. Potem zamieszkał w tej parafii w charakterze rezydenta. Pełniąc urząd proboszcza w Rzezawie, sprawował obowiązki wicedziekana dekanatu bocheńskiego, a następnie wicedziekana dekanatu Bochnia-Wschód, kapelana gminnego straży pożarnych, członka Rady Diecezjalnej Caritas Diecezji Tarnowskiej i członka Zarządu Diecezjalnego Caritas Sacerdotalis Diecezji Tarnowskiej. 

  Ks. Józef Pajor.

Ks. Józef Pajor - emerytowany proboszcz parafii Łapczyca, rezydent w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie - urodził się 2 marca 1940 roku w Wytrzyszczce jako syn Juliana i Zofii z domu Kryjomska. Pochodził z parafii Tropie. Egzamin dojrzałości złożył w Tarnowie w 1959 roku, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 27 czerwca 1965 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Szczepanowice (od 1 sierpnia 1965 roku), Muszyna (od 12 lutego 1968 roku), Żabno (od 30 czerwca 1973 roku), Dobra (od 1 października 1977 roku) i Rożnowice (od 11 czerwca 1980 roku). 10 lutego 1981 roku został mianowany proboszczem parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Mszance. 29 czerwca 1992 roku objął urząd proboszcza parafii św. Anny w Łapczycy, który pełnił do 13 sierpnia 2010 roku, a następnie pozostał w tejże parafii w charakterze rezydenta. Ponadto sprawował obowiązki dekanalnego ojca duchownego w dekanacie Bochnia Zachód. W 2023 roku zamieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską otrzymał w roku 1983 diecezjalne odznaczenie Expositorium  Canonicale, a w roku 1991 diecezjalny przywilej Rochetto et Mantoletto.

  Ks. Tadeusz Kukla.
Archiwum TGN

Ks. Tadeusz Kukla, emerytowany rektor Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii, rezydent w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie, urodził się 22 lutego 1940 r. w Łukowej jako syn Franciszka i Marii z domu Barwacz. Egzamin dojrzałości złożył w 1958 r. w Tarnowie. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 28 czerwca 1964 r. w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Muszyna - św. Józefa Oblubieńca NMP (1964-1966) i Nowy Sącz - św. Małgorzaty (1966). W 1966 r. podjął studia specjalistyczne najpierw w Paryżu, a następnie w Monachium i Münster. Równocześnie angażował się w posługę duszpasterską wśród Polonii we Francji i w Republice Federalnej Niemiec. W 1974 r. rozpoczął pracę duszpasterską w Wielkiej Brytanii - przez wiele lat był duszpasterzem akademickim w Londynie, a w latach 2002-2010 sprawował urząd rektora Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii. Po powrocie do Polski w 2022 r. zamieszkał w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. W dowód wyróżnienia za gorliwie pełnioną posługę kapłańską został w 1986 r. obdarzony godnością Kapelana Jego Świątobliwości, a w 2004 r. - godnością Prałata Honorowego Jego Świątobliwości. W 2012 r. otrzymał od Prezydenta RP Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

  Patrycja Waligóra-Tokarz.
Archiwum TGN

Patrycja ze Żmiącej zmarła młodo. Choroba nowotworowa była jak wyrok, a ona wszystkim wtedy pokazała, jak żyć. W życiu każdego z nas pojawiają się czasem chwile, które zdają się być zbyt trudne, zbyt skomplikowane, a czasami nawet niesprawiedliwe. Patrycja, młoda dziewczyna ze Żmiącej, doświadczyła tych momentów w wyjątkowy sposób, a jej historia dla tych, którzy ją znali, stała się inspiracją do tego, jak żyć. Może taką stać się dla wszystkich, którzy spotykają się z wyzwaniami i próbami.

  Ks. Piotr Wąż.
Archiwum TGN

Ks. Piotr Wąż, wikariusz parafii pw. św. Mateusza w Mielcu, urodził się 21 kwietnia 1990 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w maju 2016 roku, po czym został skierowany do pracy duszpasterskiej do parafii w Rzuchowej. Po trzech latach został mianowany wikariuszem w parafii pw. św. Mateusza w Mielcu. Pracował tu od sierpnia 2019 roku. Tu był katechetą w Szkole Podstawowej nr 2 w Mielcu, a także Przedszkolu nr 2. Przygotowywał młodych do sakramentu bierzmowania.

  Ks. Edward Kabat.
Archiwum TGN

Ks. Edward Kabat, były proboszcz parafii Chojnik, Ruda i Dzierżaniny, urodził się 10 stycznia 1950 roku w Sikorzycach jako syn Władysława i Marii z domu Nowak. Pochodził z parafii Wietrzychowice. W 1969 roku złożył egzamin dojrzałości w Tarnowie, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Następnie po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza 1 czerwca 1975 roku w Tarnowie. Jako wikariusz pracował w parafiach: Skrzydlna (od 14 czerwca 1975 roku), Padew Narodowa (od 24 czerwca 1976 roku), Pogwizdów (15 listopada 1980 roku), Podegrodzie (od 17 lipca 1982 roku), Nawojowa (od 12 września 1983 roku), Szczucin (od 26 czerwca 1984 roku), Wola Rogowska (od 19 grudnia 1989 roku), Skrzyszów - św. Stanisława BM (od 20 listopada 1997 roku) oraz Tęgoborze (od 26 sierpnia 1998 roku). 16 listopada 1990 roku objął urząd proboszcza parafii Chojnik. 4 lipca 1994 roku został mianowany na urząd proboszcza parafii Ruda, który pełnił do 25 września 1995 roku. 4 września 1999 roku został mianowany administratorem parafii Dierżaniny, a z dniem 2 października 2000 roku proboszczem tejże parafii. Urząd proboszcza parafii Dierżaniny pełnił do 31 sierpnia 2004 roku, po czym zamieszkał w charakterze rezydenta w parafii Lisia Góra, a od 2021 roku w Domu Księży Diecezji Tarnowskiej im. św. Józefa w Tarnowie. Ponadto w latach 1987-1989 pracował w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, zaś w latach 1995-1997 w Czechach. W roku 1997 uzyskał stopień naukowy doktora na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

  Wanda Półtawska.
Archiwum TGN

Wanda Półtawska była honorową obywatelką Limanowej od 2016 roku. Z Limanowszczyzną i okolicznymi górami była związana od lat. Wędrowała nimi jeszcze razem z Karolem Wojtyłą. Wielokrotnie bywali w Limanowej. Ponadto od ponad 30 lat przyjeżdżała na wypoczynek do Chyszówek i Półrzeczek. Wielokrotnie brała udział w obchodach święta 11 listopada na Przełęczy Rydza Śmigłego (gmina Dobra). Jest także autorką „Beskidzkich Rekolekcji” wydanych przez Edycję św. Pawła. Na okładce tej książki ona, jej mąż i Karol Wojtyła podziwiają zachód słońca na Jasieniu w Beskidzie Wyspowym. Jak przypomina jeden z limanowskich portali, prof. Wanda Półtawska szczególnie blisko była związana z Limanowszczyzną i swoimi tutejszymi przyjaciółmi przez ostatnie 10 lat. To z Limanowej wyszła iskra „Deklaracji Wiary”. To tu otoczona opieką limanowskich lekarzy, pielęgniarek i wielu przyjaciół przez ponad pół roku dochodziła do zdrowia po wypadku. W jej domu w Krakowie w ważnym miejscu znajduje się wizerunek Matki Boskiej Limanowskiej, tuż obok zdjęć Jana Pawła II.