W Tarnowie odbyła się 13. edycja Festiwalu Filmowego Vitae Valor, tym razem traktującego o różnych obliczach i aspektach dojrzewania. Od 3 do 9 listopada na scenie Centrum Kultury Mościce widzowie mieli okazję zobaczyć dziewięć filmów z sześciu krajów, wśród nich „Pierwszy dzień mojego życia” (Włochy), „Cicha dziewczyna” (Irlandia), „Siła naszych marzeń” i „Rozumiemy się bez słów” (Francja), „7 uczuć” (Polska), „Jeźdźcy sprawiedliwości” (Dania), „Luca” (USA). Festiwal odwiedzili Bartłomiej Żmuda oraz Łukasz Woś OP, reżyserzy filmów „Bóg i Wojownicy Lunaparków” oraz „Nowicjusz”, a także aktorka Marta Żmuda-Trzebiatowska. Wszystko to jest jedynie jedną z odsłon festiwalu, który choć filmowy, to z woli organizatorów stał się niefilmowy. Filmy są dodatkiem, dopełnieniem dyskusji, wykładów, warsztatów, debat, wystaw, spotkań czy protestem przeciwko podziałom.

Doskonale pokazał to już pierwszy dzień wydarzenia, który rozpoczął się wykładem prof. Marka Kaczmarzyka o dojrzewaniu ludzkiego mózgu, koncertem piosenek filmowych w aranżacji Najmniejszej Sceny Świata, a dopiero na końcu wyświetlono film „Pierwszy dzień mojego życia”. Na uroczyste otwarcie festiwalu jego dyrektor Dariusz Snopkowski, dyrektor programowy Bernadetta Cich oraz konsultant programowy i moderator spotkań Marcin Lewandowski założyli po dwa różne buty. – Wiąże się to z tym, że od kilku lat przy okazji festiwalu filmowego promujemy protest, który wspólnie z młodzieżą i we współpracy z Młodzieżową Radą Miejską nazwaliśmy 3P − Protest Przeciwko Podziałom – wyjaśniał ze sceny Marcin Lewandowski.

O tym, jak bardzo ludzie nawzajem się potrzebują, przekonywał w czasie wykładu otwierającego festiwal prof. Marek Kaczmarzyk – biolog, neurodydaktyk, popularyzator nauki, świetny mówca. – Obecność drugiego człowieka jest nam tak samo potrzebna jak oddychanie i pokarm. Opowieść o Robinsonie Crusoe to jest czysta fikcja fizjologiczna. Wyobraźcie sobie państwo, że wystarczy kilkanaście miesięcy całkowitej izolacji od drugiego człowieka, żeby nam zaczynały wysiadać, i to nie psychika, ale poszczególne narządy. Zaczyna się od kłopotów z krążeniem, a kończy na wielonarządowej niewydolności i śmierci. Bez ludzi nie możemy żyć. To jest najistotniejsza rzecz – przekonywał, tłumacząc, że posiadanie przyjaciół jest najlepszym prognostykiem długiego i zdrowego życia.

Mówił też o tym, co uwodzi nasze mózgi. To nowość, zaskoczenie, opowieść i człowiek. – Co zatem jest najbardziej istotne dla naszych mózgów? Nowa, zdumiewająca opowieść o jakimś człowieku, czyli plotka, drodzy państwo. Plotka jest wcieleniem wszystkiego, co uwielbiają nasze mózgi – dodał. W niezwykle zabawny, a przy tym fachowy sposób opowiadał o zmianach, jakie zachodzą w ludzkim mózgu na poszczególnych etapach jego dojrzewania. Mimo lekkiego tonu wykładu, który sprawiał, że można było naprawdę wiele zapamiętać, mówił o poważnych sprawach, mających wpływ na rozwój i prawidłowe funkcjonowanie człowieka już od najmłodszych lat.

Podczas kolejnych dni festiwalu Jakub Barański i Bartosz Czachorowski poprowadzili warsztaty tworzenia profesjonalnych filmów i rolek, a dr Małgorzata Majewska warsztaty z komunikacji. Dopełnieniem filmów, rozmów i spotkań w Centrum Sztuki Mościce były wykłady i debaty w Akademii Tarnowskiej, m.in. o roli tabu w naszym życiu (ks. dr hab. Sławomir Soczyński), o dojrzałości języka (dr Małgorzata Majewska) i o dojrzałej miłości do ojczyzny (Maksymilian Orłowiecki).

Tegoroczny plakat festiwalu autorstwa Piotra Barszczowskiego obrazujący kwiat paproci w fazie rozwoju także nawiązywał do dojrzałości, ukazując ją jako proces. XIII Festiwal Filmowy Vitae Valor zorganizowała Fundacja Alegoria, Stowarzyszenie KANON, Fundacja Artystyczna „Pegaz” i Centrum Sztuki Mościce. Partnerem i patronem honorowym była Akademia Tarnowska. Organizacja wydarzenia stała się możliwa dzięki wsparciu województwa małopolskiego i miasta Tarnowa. W festiwal zaangażowanych było 32 wolontariuszy, a jeden dzień został poświęcony stricte młodym ludziom.