Pamięć o nim jest żywa

W Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie 15 listopada odbył się finał diecezjalnego konkursu o ks. Janie Czubie, tarnowskim misjonarzu, który został zamordowany w Kongu 25 lat temu.

Laureaci i finaliści z organizatorami i zaproszonymi gośćmi.
ks. Zbigniew Wielgosz /Foto Gość

Pierwszy etap konkursu odbył się w szkołach. Z 35 placówek na finał do Tarnowa przyjechało 37 uczniów, którzy mieli za zadanie wypełnić test z pytaniami konkursowymi, oceniany później przez jury konkursu. Monika Filipek przyjechała z Dobrociesza, a Jakub Włudyka z Wojakowej. – Wiele się dowiedzieliśmy o ks. Janie Czubie. Trzeba było trochę poczytać i obejrzeć filmy, które o nim opowiadają. Był to ksiądz bardzo wierzący, gorliwy, pomocny, miłosierny, poświęcający się dla innych – mówią uczestnicy finału. Natalia Kowalska z Dębowej i Kinga Bato z Jodłowej podkreślają, że ks. Jan jest przykładem, że można się poświęcić dla drugiego człowieka, aż po oddanie życia. – Nie myślał tylko o sobie, ale o innych. Ponadto był bardzo pracowity, wytrwały, cierpliwy, przyjazny ludziom – mówią dziewczyny. Z Ilkowic przyjechał na finał Adam Siedlecki. – Spodobała mi się jego odwaga, nie bał się śmierci i postanowił, że zostanie ze swoimi parafianami do końca – mówi finalista.

Ostatecznie w konkursie zwyciężyły dziewczęta: Natalia Kowalska z SP im. Partyzantów AK w Dębowej (I miejsce), Wiktoria Kruk z SP im. S. Staszica w Bobowej (II miejsce) i Kinga Bato z SP nr 1 im. ks. F. Blachnickiego w Jodłowej.

– Wartością konkursu jest to, że młodzież miała za zadanie sięgnąć nie tylko do biografii ks. Jana Czuby, ale też do świadectw o nim. To właśnie świadectwa ludzi, którzy znali męczennika, stały się mocnym przekazem – mówi Elżbieta Cibor z Małopolskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Tarnowie, przewodnicząca jury.

Organizatorzy zaprosili na finał Stanisława Czubę, brata ks. Jana. – Bardzo się cieszę, że mój brat jest tak wspominany, i pamięć o nim jest żywa, że również ludzie młodzi dowiadują się o jego życiu, ofierze – mówił, nie kryjąc wzruszenia.