W1888 roku pismo urzędowe diecezji poinformowało, że tworzone jest „Muzeum Seminaryalne sztuki kościelnej w Tarnowie”. Tworzyć je zaczął ówczesny rektor tarnowskiego seminarium ks. Józef Bąba, który przekonał do tego biskupa Ignacego Łobosa. Kuria informowała: „znajdą tam według naszej intencyi pomieszczenie kopie arcydzieł sztuki religijnej – znajdą miłe przyjęcie a niejako przytulisko resztki starych kościelnych paramentów jako to: tkanin z ornatów, kap, koronek, antependyów, obrazów, rzeźb, słowem wszystko, co w sobie ma cechę artystyczną, a obecnie już do użytku kościelnego jest nieprzydatne”. Ksiądz Bąba zanotował, że do muzeum popłynęły z parafii dzieła sztuki „jak z rogu obfitości”. Muzeum, choć wówczas była to jedna sala w seminarium, rozpoczęło działalność 25 października 1888 roku. Mija właśnie 135 lat od tej chwili. Później, jak pisze Andrzej Laskowski, autor książki „Budując system” o ochronie zabytków w diecezji, biskup Łobos, wizytując parafie, osobiście przeglądał zabytkowy inwentarz i dysponował najbardziej zaniedbanymi i cennymi eksponatami, kierując je do muzeum.