Ksiądz Andrzej Bąk zmarł 26 grudnia minionego roku. Miał 63 lata. Pochodził z parafii Przybysławice i na tamtejszym cmentarzu został pochowany. Z Pisarzową był związany od 2008 roku, kiedy to został administratorem tej parafii, a rok później jej proboszczem. To właśnie tu w minioną niedzielę na cmentarzu parafialnym dokonano odsłonięcia pamiątkowej tablicy jemu dedykowanej, a umieszczonej na frontowej ścianie kaplicy cmentarnej.

  Mszy św. w intencji śp. ks. Andrzeja Bąka i zmarłych parafian przewodniczył obecny proboszcz w Pisarzowej ks. Sławomir Szyszka. arch. parafii Pisarzowa

Ten szczególny dzień, przypadający w czasie Wiosennego Dnia Zmarłych, stał się okazją do modlitwy w czasie Mszy św. sprawowanej w intencji śp. ks. Andrzeja Bąka oraz wszystkich zmarłych parafian, wspomnień oraz uhonorowania życia i posługi zmarłego kapłana. - Dzisiaj, zgromadzeni przed kaplicą cmentarną, pragniemy utrwalić w sercach i w kamieniu naszą wdzięczną pamięć o księdzu proboszczu Andrzeju Bąku, który przez 16 lat gorliwie, a przede wszystkim z miłością do Boga i ludzi, pełnił posługę proboszcza w naszej parafii w Pisarzowej - mówił obecny proboszcz ks. Sławomir Szyszka w pełnych szacunku słowach o swoim poprzedniku.

  Obecność wielu parafian świadczyły o szacunku wobec zmarłego proboszcza, ale też głębokim przywiązaniu do wartości, które przez lata także on sam umacniał wśród wiernych swoją posługą. arch. parafii Pisarzowa

Aktu odsłonięcia tablicy, która - jak zaznaczono - jest symbolem trwałej obecności duszpasterza w tej wspólnocie, żyjącego tu nadal w ludziach i dziełach, jakie po sobie pozostawił, dokonali: siostra zmarłego kapłana Grażyna Liro, ks. prałat Adam Gul, przewodniczący rady parafialnej Antoni Frączek oraz obecny proboszcz parafii ks. Sławomir Szyszka. Modlitwa, wspólna pamięć i obecność parafian świadczyły o szacunku wobec zmarłego proboszcza, ale też głębokim przywiązaniu do wartości, które przez lata także on sam umacniał wśród wiernych swoją posługą. To wydarzenie stało się nie tylko okazją do refleksji nad przemijaniem, ale również potwierdzeniem, że pamięć o tych, którzy odeszli, szczególnie tych, którzy służyli wspólnocie z oddaniem i miłością, pozostaje żywa – w sercach, modlitwie i wspólnym przeżywaniu wiary.