Tarnowski

Najnowsze [Wydania]

Moizaika z kościoła w Betanii
Ks. Piotr Łabuda

Marta i Maria

Pan mówi do tych, którzy pragną Go słuchać.

Ks. Piotr Łabuda

|

GOSC.PL

dodane 11.05.2014 21:47

0

Szacunek dla innych

Proszę też, bym umiał szanować innych ludzi. Ty Panie umiałeś szanować każdego. Proszę naucz mnie szanować każdego człowieka. Teraz zaś pragnę przepraszać Cię za tych, których raniłem – a może wciąż ranię. Przepraszam za tych, których poniżam.

IV. Kontemplatio – czas bycia sam na sam z Panem

Po lectio – po poznaniu słowa, po spojrzeniu na siebie – meditatio, po oratio – po modlitwie, następuje czas ciszy – bycie w ciszy z Bogiem.

Modlitwa na zakończenie medytacji

Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza,

za Tobą tęskni moje ciało, jak ziemia zeschła, spragniona, bez wody.

W świątyni tak się wpatruję w Ciebie, bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę.

Skoro łaska Twoja lepsza jest od życia, moje wargi będą Cię sławić.

Tak błogosławię Cię w moim życiu: wzniosę ręce w imię Twoje.

Dusza moja się syci niby sadłem i tłustością, radosnymi okrzykami warg moje usta Cię chwalą,

gdy wspominam Cię na moim posłaniu i myślę o Tobie podczas moich czuwań.

Bo stałeś się dla mnie pomocą i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:

do Ciebie lgnie moja dusza, prawica Twoja mnie wspiera.

(Ps 63,2-9)

[1] W Starym Testamencie Betania występuje pod skróconą nazwą Anania, w spisie osiedli zamieszkałych ponownie przez Żydów, którzy wrócili z niewoli (zob. Neh 11,32).

[2] Zob. J. Kudasiewicz, Dom Marty i Marii małym kościołem (Łk 10,38-42), „Warszawskie Studia Teologiczne” 10 (1997), s. 170.

[3] Zob. R. Laurentin, Jesus und die Frauen: eine verkannte Revolution?, „Concilium” 16(1980), s. 278.

[4] F. Mickiewicz, Ewangelia według świętego Łukasza. Rozdziały 1-11, s. 571.

[5] Zob. szerzej T. Jelonek, Kobieta i matka w Biblii i w Izraelu, „Analecta Cracoviensia” 36(2004) s. 151-162.

[6] Rzeczownik diakonia tak w dwudziele św. Łukasza jak i w listach Pawła częściej odnoszony jest do służby Bożej, polegającej na głoszeniu słowa, rozpowszechnianiu Ewangelii lub sprawowaniu funkcji religijnych w Kościele (zob. np. Dz 1,17.25; 6,4; 12,25; Rz 11,13; 1 Kor 12,5; 2 Kor 3,8).

[7] Warto zwrócić uwagę, iż Łukasz częściej niż inni ewangeliści używa rzeczownika oikos – dom. Dla Autora Trzeciej Ewangelii dom nie był tylko zwykłym mieszkaniem, ale miejscem, które miało szczególne znaczenie dla misji Jezusa i Jego uczniów oraz dla katechezy pierwotnego Kościoła. W domu Jezus nauczał otoczony słuchaczami, uczestniczył w ucztach i brał udział w rozmowach. W domu Mistrz z Nazaretu służył chorym i grzesznikom. W domu też posługiwano Jezusowi (Łk 7,36-44; 14,1-24; 19,5-9). Zob. J. Kudasiewicz, Dom Marty i Marii małym kościołem, s. 169.

[8] Zob. J. Bielaszewski, Teologiczna treść perykopy o Marii i Marcie (Łk 10,38-42), w: Studia z teologii św. Łukasza, red. F. Gryglewicz, Poznań-Warszawa-Lublin 1973, s. 162.