Nowy numer 13/2024 Archiwum

Co wiesz o Przemienionym?

Cudowny obraz Pana Jezusa jest obecny w sądeckiej bazylice od 230 lat.

Już w sobotę, 28 listopada, odbędzie się konferencja naukowa związana z 230. rocznicą obecności obrazu Pana Jezusa Przemienionego w kolegiacie pw. św. Małgorzaty w Nowym Sączu, dziś bazylice mniejszej i sanktuarium Pana Jezusa Przemienionego.

Organizatorami konferencji są Kapituła Kolegiacka oraz Muzeum Okręgowe z Nowego Sącza, par. św. Małgorzaty w Nowym Sączu. Program konferencji można znaleźć tutaj.

O obrazie Pana Jezusa Przemienionego z Nowego Sącza pisze ks. Tadeusz Bukowski, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Tarnowie:

„Obraz przedstawia Oblicze Chrystusa w pozie frontalnej. Twarz okrągła, modelowana spokojnym światłocieniem, a na policzkach delikatnie zaznaczono czerwienią rumieniec. Czoło jest szerokie, odsłonięte poprzez zaczesanie na boki ciemnych brązowo-czarnych włosów, rozchodzących się od przedziałka przechodzącego przez środek głowy. Łuki brwiowe mocno zarysowane brązem, z których lewy  jest nieco dłuższy, szerszy i wyżej położony. Przedłużeniem brwi jest cień położony po obu stronach nasady nosa. Oczy umieszczone w mocno zarysowanych światłocieniem oczodołach są otwarte i lekko skierowane w prawą stronę. Powieki, z których dolna jest wyraźnie szersza, złączone są ze sobą charakterystycznym półokrągłym wykrojem przy nasadzie nosa. Sam nos jest długi, prosty, z symetrycznie wykreślonymi nozdrzami, podkreślony jest cieniem mocniej z lewej strony i lekkim światłem zaznaczonym na czubku. Usta są wąskie, zaciśnięte, zaznaczone czerwienią, z wyraźniejszą wargą dolną i wkoło otoczone są zarostem. Wąsy przedzielone na środku rozchodzą się łukiem, łączą się z zarostem po bokach twarzy oraz z brodą, która w okolicy wargi ma charakterystyczne przerzedzenia. Dolne partie uszu zdają się być umieszczone jakby za wysoko, ukazują się spod włosów opadających po bokach twarzy. Głowę otacza złoty nimb w centrum którego znajdują się ornamenty roślinne. W środku ornamentu na szczycie znajduje się największy motyw. Mniejsze motywy są oddzielone od centralnego znajdują się po prawej i po lewej stronie, jakby nawiązując do nimbu krzyżowego. Ornament został namalowany czerwienią. Pod obrazem znajduje się srebrna sukienka, wytwornie zdobiona we floresy en relif. W górnej części tej blachy floresy przedstawiają dwa ptaki dziobiące winogrona, a pośrodku znajduje się napis w języku łacińskim:  SPECIOSUS FORMA PRAEFILYS HOMINUM - PSALM 44. Powierzchnia po bokach wypełniona jest ornamentem stylizowanej roślinności, wykonanej techniką rytu i puncowania, ukazując po stronie lewej klęczącą postać ze złożonymi rękoma. Na całej długości tej dekoracyjnej części ramy znajduje się napis, także w języku łacińskim: MARTINUS FRANKOWICZ CIVIS SANDECENSIS, DEVOTUS ERGA LMAGINEM HANC SALVATORIS, PRO EXTRUENDIS LAMINIS ARGENTEIS PATRIMONIUM SUUM OBTULIT, QUIBUS IMPENSIS MAXIMA PARS IMAGINIS HUIUS CONTECTA EST, ANNO DOMINI QUO ET ALTARE PERFECTUM 1636 . Obraz wraz z tą częścią otoczony jest bogatym srebrnym obramowaniem, którego elementem są m.in. promienie nawiązujące chyba do tych, którymi obraz był otoczony jeszcze w XVII w . Nad i pod obramowaniem umieszczone są symbole: nad - Boga Ojca, a pod - Ducha Świętego”.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy