Kiedy cesarzowa Maria Teresa z pozostałymi zaborcami podpisała akt rozbioru Rzeczypospolitej Obojga Narodów, ziemie na południe od Wisły, gdzie później powstała diecezja tarnowska, dostały się pod obce, austriackie panowanie. I to już w 1772 roku. – Do czasu powstania diecezji tarnowskiej tereny te należały do potężnej obszarowo diecezji krakowskiej. Zaborca od początku chciał wyjąć zajęte ziemie spod jurysdykcji biskupów krakowskich i włączał je w organizm cesarstwa, w którym Kościół miał się stać podporą tronu – mówi ks. Krzysztof Kamieński, dyrektor Archiwum Diecezji Tarnowskiej.