Jubileuszowe uroczystości 450-lecia obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Nowym Sączu odbędą się od 21 do 25 sierpnia.

W środę 22 sierpnia o godz. 18 Mszy św. będzie przewodniczył bp Andrzej Jeż, zaś w niedzielę głównej Sumie odpustowej i jubileuszowej o godz. 11 będzie przewodniczył o. Jerzy Kraj OFM, Wikariusz Patriarchalny dla Cypru.

  Program jubileuszowego odpustu.
ks. Zbigniew Wielgosz /Foto Gość

Od samych początków obraz Matki Bożej w kościele pw. Ducha Świętego cieszył się czcią sądeczan, bo już w 1633 roku działało tu Bractwo Paska NMP Pocieszenia. Wizerunek nazwano nawet obrazem Matki Boskiej Sądeckiej.

Obrazem opiekowali się najpierw norbertanie, którzy żyli i modlili się w Nowym Sączu już od czasów króla Jagiełły. Skasowani przez cesarza Józefa II opuścili miasto, a obraz został. Zatroszczyli się o niego jezuici przybyli z Białorusi, i tak jest do dziś.

O łaskach wyproszonych przez Maryję dla miasta i jezuitów pisał m.in. św. Jan XXIII w bulli koronacyjnej z 1962 roku. - Przesławny ten obraz niejeden raz przynosił słodką pociechę wiernemu ludowi nękanemu niedolą wśród panoszących się herezji, wojsk nieprzyjacielskich, gnębiących miasto i wśród ucisku innych klęsk. Opieka Świętej Bożej Rodzicielki, przedstawionej na tym obrazie, najjaśniej okazała się podczas ostatniej wojny. Albowiem i miasto Nowy Sącz, i kolegium Towarzystwa Jezusowego, oddawszy się w opiekę pomocnej Matki, dzięki Jej wsparciu przetrwały szczęśliwie i bez większej szkody te najgorsze czasy – czytamy w dokumencie papieskim.

Z obrazem Matki Bożej Pocieszenia w Nowym Sączu i kolegium jezuitów jest związany o. Karol Antoniewicz SJ. Niewykluczone, że pod okiem Maryi powstały w Nowym Sączu jego najbardziej znane pieśni maryjne „Chwalcie łąki umajone” czy „Matko, nie opuszczaj nas”. Jezuici dbali o kult maryjny i czynią to do dziś. Kościół jest zawsze otwarty i zawsze można w nim spotkać modlących się ludzi. Obok wspólnych nabożeństw, których kulminacją jest odpust pod koniec sierpnia, kwitnie w kościele Świętego Ducha modlitwa szeptana w ciszy. - Obok piękna i chwały artystycznej obraz Matki Bożej Pocieszenia posiada inne, daleko większe piękno i chwałę. Tym pięknem i chwałą są łzy w ciągu wieków przed nim osuszone, serca zbolałe przed nim pocieszone, dusze słabe przed nim pokrzepione - pisał abp Jerzy Ablewicz.