Kuszenie na pustyni (Łk 4,1-13)

Pomyśl o sobie – jestem najważniejszy

Szatan kusi Jezusa – zatroszcz się o siebie. Należy Ci się! Panie, tak często myślę o sobie. Moje „ja” – jakże często moje „ja” jest najważniejsze. Miłuję siebie samego jak nikogo innego. Przepraszam Panie, że tak często nie patrzę na innych. Przepraszam, że moje „ja” – w małżeństwie, w rodzinie, w pracy tak często jest najważniejsze. Przepraszam Panie za mój egoizm, za to że tak często uważam, że wszystko mi się należy. Przepraszam, że bardziej żyję chlebem niż Twoim słowem. Przepraszam Panie, że tak mało czasu jest dla Ciebie. Przepraszam i proszę – Panie naucz mnie troszczyć się o innych. Naucz mnie szukać dobra drugiego człowieka. Naucz mnie szukać Ciebie.

Dam Ci bogactwo i władzę i…

Szatan posługuje się kłamstwem. Panie jakże często i moje słowa nie są prawdziwe. Jakże często i ja posługuję się nieprawdą, oszczerstwem. Przepraszam za to, że moje słowa tak często nie są prawdziwe. Przepraszam, że tak trudno być mi człowiekiem Prawdy. I proszę – daj Panie żyć zawsze w duchu i prawdzie.

Szatan kusił Jezusa, by Ten na chwilę zapomniał o Bogu – by oddał pokłon jemu – szatanowi. Za ten pokłon miał być kimś wielkim. Panie, tak często oddaję pokłon złemu. Czynię tak, gdy cokolwiek staje się ważniejszym od Ciebie. Praca, dorobek, posiadanie, wypoczynek. Panie tak często łamię zasady, tak często tak wiele i wielu jest ważniejsze niż Ty. Przepraszam Panie za to wszystko co w moim życiu jest ważniejsze od Ciebie. Przepraszam i proszę, daj mi moc Ducha, byś był w moim życiu najważniejszy. Panie daj, bym Ciebie miał za najwyższą wartość. Daj Panie, być wiernym Tobie.