Język symboliczny Apokalipsy św. Jana. Specyficzne formy języka symbolicznego
Wskazują i przywołują one rzeczywistość wyższego rzędu, którą trudno wyrazić słowami.
***
Dlaczego autor Apokalipsy św. Jana posługuje się tak dziwnym, tajemniczym językiem?
Księgi apokaliptyczne są literaturą ludzi represjonowanych, zepchniętych na margines: prześladowana jest wiara, lecz w dziełach tych silnie zaznaczone są aspekty społeczne i polityczne. Głoszą, że pewnego dnia imperia ziemskie upadną. Znów zatriumfuje Chrystus, który weźmie w obronę swoich wyznawców.
Zanim to jednak nadejdzie, trzeba żyć we wrogim dla chrześcijan środowisku. Autor musiał się posłużyć tajemniczym, a jednak zrozumiałym sposobem postępowania. Zasadniczym powodem takiego postępowania jest przezorność i pragnienie zapewnienia bezpieczeństwa zarówno sobie, jak i czytelnikom. Wyobraźmy sobie, że ta księga wymieniałaby wyraźnie imię cesarza, prześladowcy chrześcijan. Gdyby wpadła w ręce urzędników cesarskich, zarówno jej autor jak i czytelnicy natychmiast zostaliby oskarżeni o przestępstwo obrazy majestatu (crimen laesae maiestatis) i straceni.
