Góra Tabor (Łk 9,28-36)

Pan daje…

Przepraszam Panie za zazdrość, za zawiść, która tak często pojawia się moim życiu. Za wszelką niegodziwość która się z tym łączy. Tak często krzywdzę ludzi niesłusznymi opiniami, posądzeniami, zarzutami. Tak często dzieje się to z zazdrości. Panie proszę naucz mnie cieszyć się szczęściem i powodzeniem drugiego człowieka. Pomóż mi Panie, bym umiał płakać z płaczącymi i radować się z tymi, których spotyka szczęście.

Naucz mnie także Panie cieszyć się tym, co Ty mi dajesz. Panie trzeba bym za tak wiele rzeczy i ludzi i spraw, Ci podziękował. W chwili ciszy tej modlitwy pragnę patrząc na moich najbliższych – nade wszystko, podziękować Ci za nich. Dziękuję Panie za tych wszystkich których kocham, dziękuję Ci za tych których mi dajesz, którzy mnie kochają.

Proszę też – bym umiał wciąż wołać – Panie, bądź wola Twoja.

Modlitwa

Panie jaka jest moja modlitwa? Ty dobrze wiesz jaki jestem. Pragnę przeprosić za to co złe, słabe, niegodne Twojego ucznia. Pragnę też prosić Cię – daj Panie siłę, daj moc Ducha, bym ja i moi bliscy umieli i chcieli się modlić. W tej medytacji pragnę nade wszystko zastanowić się nad moją modlitwą. Panie jaka jest ta moja modlitwa? Jaka powinna być? Panie daj mi moc Ducha Świętego, bym umiał się modlić.