W ostatniej rozmowie dotarliśmy z Pawłem Apostołem do Rzymu.
W naszych spotkaniach poznajemy świat pierwszych chrześcijan przez pryzmat Nowego Testamentu, a szczególnie księgę Dziejów Apostolskich.
Nasza refleksja nad Księgą Dziejów Apostolskich dobiega końca. W ostatniej rozmowie dotarliśmy z Pawłem Apostołem do Rzymu, gdzie przebywa on w więzieniu, areszcie domowym. Tym obrazem św. Łukasz kończy Dzieje Apostolskie Podkreślaliśmy jednak mocno, że nie jest to obraz klęski, ale mocne zaznaczenie, iż ewangelizacja nie kończy się ale dopiero na dobre zaczyna, bo Dobra Nowina o Jezusie dotarła do centrum ówczesnego świata.
W tym momencie opowieść Dziejów Apostolskich urywa się. Czytelnika interesuje jednak jakie są dalsze losy Apostoła Narodów. A prosiłoby się, aby św. Łukasz tę historię opowiedział dalej.
Tak jak wielokrotnie mówiłem, św. Łukasz nie kontynuuje tej opowieści, z tej prostej przyczyny, że nie miał on zamiaru pisać biografii Pawła Apostoła. Dzieje Apostolskie to nie kronika pierwotnego Kościoła, ale - bazująca na wybranych wydarzeniach - próba odpowiedzi na pytania o Kościół, o jego naturę, ewangelizację, kerygmat. Można użyć takiego stwierdzenia, że to bardziej teologiczna niż historyczna księga o Kościele.