Kim On dla mnie jest? Uciszenie burzy na jeziorze (Łk 8,22-25)

Jego uczeń – człowiek wierny Mistrzowi

Jezus zaprasza by być Jego uczniem. Prawdziwy jednak uczeń Chrystusa musi umieć opuszczać wszystko, musi chcieć zostawiać bezpieczeństwo które niesie stały dom. Prawdziwy uczeń Chrystusa winien być gotów nieustannie być ze swoim Mistrzem. A być z Mistrzem to znaczy umieć być wiernym zasadom. Jezus bowiem nie żąda byśmy opuszczali nasze domy, nasze rodziny, byśmy nieustannie żyli w tymczasowości. On oczekuje natomiast od nas, byśmy byli gotowi trwać przy Nim. Trwać mimo wszystko, trwać w każdej sytuacji – choć czasami jest bardzo trudno, bardzo ciężko. Trwać przy Chrystusie znaczy umieć dawać swoim życiem świadectwo o swojej wierze, to umieć uczynić znak krzyża, to umieć powiedzieć prawdę, to umieć swoim zachowaniem, postępowaniem pokazać, iż wierzę w Chrystusa. Czy w domu, w szkole, w miejscu pracy, czy na spotkaniach towarzyskich – czy jestem takim prawdziwym Jego uczniem?

Zasnął – jakby ich opuścił

Tak często wydaje się nam, iż Pan nas opuścił. Gdy doświadczamy trudności, gdy wydaje się, iż wszystko spada na nas miażdżąc nas – wydaje się nam, iż jesteśmy sami. Szczególnie doświadczając odrzucenia, niepowodzenia, szczególniej – gdy przychodzi na nas cierpienie, zło czy wreszcie gdy dotyka nas ciężka choroba, śmierć kogoś bliskiego – mówimy wtedy Pan mnie opuścił. Wielu wątpi czy jest Bóg?! No bo czy On jest, skoro tak wiele zła, tak wiele cierpienia. Niezasłużonego, niczym niezawinionego. Dlaczego – jeśli On jest, zapewne wielu się zastanawia – dlaczego pozwala na tak trudne doświadczenia? Po co one? Jaka jest moja wiara, ufność względem Jezusa – w chwilach trudnych, w chwilach cierpienia, w chwilach gdy opuszczają mnie najbliżsi.Szczególnie trudno z ufnością trwać blisko Jezusa w chwilach cierpienia, w chorobie, w śmierci bliskich. Jak wygląda moja ufność, moje zaufanie Bogu?