Jest to więc modlitwa człowieka cierpiącego, ale który, dzięki swojej wierze, nie tarci nadziei.

Jest to modlitwa człowieka cierpiącego, który jednak - jak powiedzieliśmy wcześniej - ciągle ma poczucie głębokiej zależności od Boga i wie, że wszystko to, co go dotyka, Bóg może zmienić. Dlatego ból, cierpienie, nieszczęście są w lamentacjach przedstawiane - często za pomocą wojennych czy myśliwskich metafor - w postaci nieprzyjaciela. Może nim być śmiertelna choroba, jakaś tragedia narodowa, grzech, który oderwał człowieka od Boga, nieprzyjaciel. Natomiast główną postacią tego dramatu jest zawsze Bóg.

Modlitwy te często przypominają proces sądowy, gdzie Bóg jest wzywany na świadka i obrońcę. Stąd biorą się częste w lamentacjach pytania bez odpowiedzi: "Dlaczego Panie? Jak długo jeszcze?" (Ps 6,4; 13,2-3; 43,2), a nawet zarzuty wobec Boga: "Panie, jak długo będziesz sie przyglądał? (Ps 35,17). Poza tym często modlący się podają powody, które mają skłonić Boga do interwencji. tymi powodami jest chwała Bożego imienia, wierność obietnicom czy niewinność prześladowanego. Tak więc w lamentacjach mamy zawsze trzy postacie dramatu. Jest najpierw wróg (w bardzo różnej postaci), następnie cierpiący człowiek, który się modli i wreszcie sprawiedliwy Sędzia - Jahwe[12].